گفت‌وگو با کلر ژوبرت نویسنده مجموعه چهار جلدی «ماجراهای دخترانه»؛
کلر ژوبرت نویسنده فرانسوی در سال ۱۹۶۱ میلادی (۱۳۴۰ خورشیدی) در پاریس متولد شد. مادرش پزشک بود و پدرش نقاش و کنده‌کار. کلر دوران کودکی خود را در پاریس گذراند. در سن ۱٩ سالگی مسلمان شد. از سال ۱۳۶۲ با همسرش که ایرانی است ساکن ایران شد. او لیسانس علوم تربیتی، فوق‌لیسانس ادبیات کودک (از راه دور از دانشگاه «لومان» فرانسه) و تحصیلات حوزوی (سطح دو) دارد.پ
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، کلر ژوبرت در مصاحبه‌ای درباره زندگی‌اش در ایران گفت: «وقتی مسلمان شدم فکر نمی‌کردم روزی سر از ایران در بیاورم، ولی کمی بعد با یک دانشجوی ایرانی ازدواج کردم و پس از مدتی به ایران آمدیم و ساکن اینجا شدیم. مردم ایران را دوست دارم و از اینکه هم‌زمان با دو فرهنگ و دو زبان متفاوت در کنار هم زندگی می‌کنیم، واقعا خوشحالم. زبان فارسی را خیلی دوست دارم و برای یادگیری آن انگیزه قوی داشتم. انگیزه داشتن، یادگیری را آسان می‌کند.»
حالا در نخستین جایزه کتاب کودک و نوجوان، یکی از کتاب های ژوبرت منتخب شده است؛ مجموعه چهار جلدی «ماجراهای دخترانه» که شامل شانزده داستان کوتاه است و به مسائل زندگی روزمره بچه‌ها می‌پردازند: مسائلی مانند پرهیز از تمسخر دیگران، حمایت از دوستان، عجله نداشتن و مدیریت زمان، همدلی، پرهیز از حسادت، راضی بودن به آنچه داریم، پرهیز از مصرف‌گرایی، پذیرش تفاوت‌های دیگران و غیره. هر کدام از این داستان‌ها از زبان یک دختربچه روایت می‌شود و برای همین نام «ماجراهای دخترانه» برای مجموعه انتخاب شده، اما معنی‌اش این نیست که مخاطبانش فقط دخترها باشند!
به مناسبت برگزیده شدن این مجموعه کتاب در نخستین جشنواره کتاب کودک و نوجوان با کلر ژوبرت در گفت‌وگو پرداختیم:
برگزاری این جشنواره‌ها در حوزه کودک و نوجوان چه فایده‌ای دارد؟
به نظر من اولین حُسن برگزاری این جشنواره‌ها، یادآوری اهمیت فوق‌العاده ادبیات کودک به‌عنوان شاخه مهمی از ادبیات است، نه زیرمجموعه‌ای نازل و کم ارزش.
در کنار این مسأله، جشنواره‌ها می‌توانند نقش مهمی در بهتر دیده شدن کتاب‌های خوب ایفا کنند. کاش فرصتی را فراهم کنند تا همه کتاب‌های نامزد شده به کتابخانه‌های مناطق محروم اهدا شوند، چون این کتابخانه‌ها ـ به‌خصوص بخش کودک و نوجوان آنها که گاهی تنها مکان تفریحی امن بچه‌های این مناطق هستند ـ بسیار مظلوم واقع شده‌اند.
چه چشم‌انداز و آینده‌ای برای جشنواره ملی و بین‌المللی کتاب کودک و نوجوان می‌بینید؟
با توجه به آنچه از روند برگزاری جشنواره اول مشاهده کردم، احساس می‌کنم آغازی درخشان داشته و خیلی جدی به ابعاد مختلف آن پرداخته شده و امید است که آینده پربرکتی را در پیش رو داشته باشد.
آیا این جشنواره می‌تواند تأثیری بر کیفیت و کمّیت آثار کودک و نوجوان بگذارد یا نه؟
به گمانم در صورتی می‌تواند روی کیفیت آثار آتی نویسندگان و تصویرگران داشته باشد که معیارهای ارزیابی و نظرات دقیق داوران بیان شوند تا مشخص شود ابعاد برجسته کتاب‌های برگزیده چه بوده است. در این جشنواره متأسفانه هیچ اشاره‌ای به معیارهای بررسی و دلایل انتخاب آثار نشده بود.
اما اینکه جشنواره از سه بخش تشکیل شده بود و علاوه بر بخش معرفی برگزیدگان، شامل بخش تجلیل از سه چهره شاخص ادبیات کودک و بخش معرفی بررسی‌های داوران نوجوان بود، از نظر من بسیار ارزنده بود. کاش در آینده بشود بخش بررسی داوران کودک هم به آن اضافه کرد!
به نظر شما نویسندگی شغل است؟
به گمانم جواب هر نویسنده بستگی به ارتباطش با کار نوشتن دارد. برای من نویسندگی بسیار فراتر از یک شغل است چون لحظه به لحظه با آن زندگی می‌کنم و فراغتی برایم قابل تصور نیست، اما در عین حال در مقام شغل می‌نشیند، چون معیارهای شغل بودن یک فعالیت، یعنی اشتغال منظم و منبع درآمد بودن، در آن صدق می‌کند.
به عنوان کسی که می‌تواند به مثابه یک ناظر، به حوزه کتاب در ایران نگاه کند، وضعیت کتابخوانی در ایران را چطور می‌بینید؟
نمی‌شود انکار کرد که وضعیت عمومی مطالعه در ایران اصلا خوب نیست، اما وضعیت کتابخوانی کودکان و نوجوانان نسبت به بزرگسالان خیلی بهتر است و قابلیت خیلی بهتر شدن از آن را هم دارد، اگر بچه‌ها را در روند کتابخوان شدن همراهی و حمایت کنیم و کتاب‌های مناسب را به دست آنها برسانیم، تا بزرگسالان اهل مطالعه بشوند ان‌شاءالله.
1403/05/27