خوزستان | یادداشت؛
یادداشت حجت الاسلام میلاد امینی موحد مدیر مرکز رسانه تبلیغات اسلامی خوزستان درباره آتش بس بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی
پس از پایان هر جنگ، جامعه با پرسش‌های بنیادینی روبه‌رو می‌شود: چه اتفاقی افتاد؟ چه کسانی مقصر بودند؟ چه کسانی قهرمان؟ روایت‌هایی که بلافاصله پس از جنگ شکل می‌گیرند، نقش کلیدی در پاسخ دادن به این پرسش‌ها دارند. آنچه به‌عنوان "روایت اول" شناخته می‌شود، نه‌تنها در شکل‌دهی به افکار عمومی مؤثر است، بلکه آینده سیاست، تاریخ‌نگاری، هویت ملی و حافظه جمعی را نیز تعیین می‌کند. این امر در جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران اهمیتی دوچندان پیدا می کند. ارائه ذلیلانه آتش بس از سوی آمریکا و اسرائیل و قبول آن از طرف ایران در واقع اعلان شروع جنگ روایت هاست. جنگی که با نقش آفرینی اندیشمندان و اصحاب رسانه می تواند منجر به نتایج مطلوب شود.
جهت‌دهی به افکار عمومی
روایت اول، نخستین تصویری است که مردم از جنگ دریافت می‌کنند. این تصویر، چارچوبی ذهنی برای درک وقایع فراهم می‌آورد و اغلب چنان تأثیرگذار است که حتی با ورود اطلاعات جدید، به‌سختی تغییر می‌کند. در نتیجه هر طرف که موفق شود روایت اول را ارائه دهد، قدرت بالایی در هدایت افکار عمومی به دست خواهد آورد. اگر چه در این امر رسانه های داخلی به خوبی عمل کردند و بمباران هدفمند صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران گواهی بر این مدعاست اما در حوزه بین الملل هنوز مصداق جلاد و شهید در هاله ای از ابهام است.
تأثیر بر تاریخ‌نگاری و منابع رسمی
پرواضح است که تاریخ‌نگاران برای ثبت و تحلیل وقایع، به روایت‌ها، اسناد و منابع موجود در دوره پس از جنگ تکیه می‌کنند. روایت اول، به‌دلیل تقدم زمانی، در بسیاری موارد به‌عنوان منبع معتبر تلقی می‌شود و ممکن است جهت‌گیری‌های آن به‌طور ناخواسته وارد نوشته‌های تاریخی شود. این امر نشان می‌دهد که روایت اول نه‌تنها بازتاب واقعیت، بلکه سازنده واقعیت تاریخی است. لذا تاکید بر موضوع شروع جنگ و تعرض از سوی رژیم صهیونیستی باید با روش های مختلف تاکید شود چرا که قطعا رسانه های حامی اسرائیل بدنبال سوگیری در انتشار اخبار خواهند رفت.
شکل‌گیری حافظه جمعی و هویت ملی
ملت‌ها از طریق روایت‌ها حافظه جمعی خود را می‌سازند. قهرمانان، شهدا، خیانت‌ها، پیروزی‌ها و رنج‌ها، همگی در قالب روایت‌هایی شکل می‌گیرند که بلافاصله پس از جنگ منتشر می‌شوند. این حافظه جمعی، هویت نسل‌های بعد را می‌سازد و نقش مهمی در انسجام یا گسست اجتماعی ایفا می‌کند. آنچه در روزهای ابتدایی پس از آتش بس مهم است روایت ناگفته هایی است که بنا به مصالحی در ایام جنگ از آن پرهیز شده است. از جنگ 12 روزه اگر شکست قطعی دو قدرت خودخوانده جهان یعنی آمریکا و فرزند نامشروعش اسرائیل مخابره نشود هیچ دستاوردی برای ایران به همراه نخواهد داشت.
از حماسه حسینی تا رسالت زینبی
اگر تا قبل از آتش بس کنشگران رسانه ای در میدان نبرد نظامی نمی توانستند نقش آفرینی خاصی کنند اما اکنون میدان نبرد رسانه و روایت جبهه جدیدی است که میدان داران آن اهالی قلم و اصحاب رسانه خواهند بود. اگر رسالت روایت را بدرستی انجام ندهیم حماسه ها و رشادت های رزمندگان ایران اسلامی به فراموشی سپرده خواهد شد
روایت صرفا گزارش رویداد نیست!
روایت اول پس از جنگ، چیزی فراتر از گزارش رویدادهاست؛ این روایت، چارچوبی برای درک گذشته و ترسیم آینده است. در دنیای امروز که رسانه‌ها، روایت‌سازی را به یکی از ابزارهای قدرت بدل کرده‌اند، اهمیت داشتن روایتی دقیق، مستند و انسانی بیش از پیش احساس می‌شود. در عصری که اخبار با سوگیری شدید از سوی بنگاه های رسانه ای غربی ارائه می شوند و در واقع اخبار برخواسته از تحلیل ها شده است ارائه اخبار خام؛ ظلم به جامعه است. نگارش و انتشار روایت اول،دقیق و هوشمند نه‌تنها یک مسئولیت تاریخی، بلکه یک اقدام راهبردی در مسیر بازسازی تمدن نوین کشور است.
میلاد امینی موحد
مدیر مرکز رسانه تبلیغات اسلامی خوزستان
1404/04/07