زنجان | دستهی چلچراغ از دل تاریکی سر برمیآورد؛ چراغهایی افروخته از عشق،
در شام ششم محرم، وقتی آسمان زنجان بوی اشک و اندوه میگیرد، دستهی چلچراغ از دل تاریکی سر برمیآورد؛ چراغهایی افروخته از عشق، فانوسهایی روشن از یاد امام حسین(ع). گویی کاروانی از آتش و نور، آرام و باشکوه، در خیابانهای شهر جاری میشود تا قصهی داغ کربلا را، نه با کلمات، که با اشک و آه، روایت کند.
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، وقتی محرم از راه میرسد، دلها در زنجان رنگ دیگری میگیرد. اینجا نه فقط اشکها جاریست، که شعور نیز با شور درهم میآمیزد؛ اینجا زنجان است، پایتختی نه با طلا و نقره، که با عشق به حسین(ع)، با اشکهای بیریا، با قدمهای آهسته بر سنگفرش عزت.
در دل این شهر، محرم تنها یک ماه نیست؛ یک حس است، یک جریان است، که از نسیم صبح عاشورا تا غروب غمانگیز اربعین، در رگهای مردمش میدود. علمها بر دوش غیرت بالا میروند، سینهها با طنین نوحهها میلرزند، و دستها برای نذر عشق، خالصانه به کار میافتند.
زنجان، در محرم، تنها یک شهر نیست؛ یک کربلاست در دل ایران. اینجا هزاران دل، همصدا با «یا حسین» میتپد، و هزاران گام، همنفس با کاروان شهیدان، به پیش میرود.
مردم زنجان نمیگریند که فقط غم دارند، میگریند که بیدارند... که حسین را نه فقط با اشک، که با آگاهی، با بینش، با معرفت، زنده نگه میدارند. اینجا شور با شعور گره خورده، عزاداری با بصیرت آمیخته، و عشق حسینی از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود، بیآنکه ذرهای از حرارتش کم شود.
در شام ششم محرم، وقتی آسمان زنجان بوی اشک و اندوه میگیرد، دستهی چلچراغ از دل تاریکی سر برمیآورد؛ چراغهایی افروخته از عشق، فانوسهایی روشن از یادِ حسین(ع). گویی کاروانی از آتش و نور، آرام و باشکوه، در خیابانهای شهر جاری میشود تا قصهی داغ کربلا را، نه با کلمات، که با اشک و آه، روایت کند.
پیران با پرچمهایی در دست، همچون نگهبانان خاطرات عاشورا پیشاپیش حرکت میکنند و جوانان با دلهای آتشگرفته، در پشت سرشان زمزمه میکنند: "یا حسین، یا مظلوم! " در میانهی صف، چلچراغها قد علم کردهاند؛ فانوسهایی که هر کدام، دلی روشن و دیدهای گریان را به یاد میآورند. اینجا، نور و ناله در هم آمیختهاند و شهر، یکپارچه به سوگ نشسته.
در هیاهوی آهستهی قدمها، صدای طبل و زنجیر و نوحه، روح را میلرزاند. انگار که دلها از سینه بیرون زدهاند و با کاروان امام راهی دشت بلا شدهاند. این دسته، فقط عزاداری نیست؛ سفریست به عمق تاریخ، به عطش لبهای خشکیدهی علیاصغر، به چشمهای خیس زینب، به غربت شب عاشورا.
دسته عزاداری سنتی و پرشکوه «چلچراغ» از مسجد عباسیه تا دروازه ارک و چهارراه سعدی به حرکت درمی آید؛ این دسته به شکوه نمادهای ویژهاش معروف است، مثل چهلچراغهای بزرگ ساختهشده با صدها فانوس نفتی و تابلوهای نقاشی مذهبی که شور و معنویت خاصی ایجاد میکنند .
دسته چلچراغ یکی از شناختهشدهترین دستههای مذهبی زنجان است و نهفقط مردم محلی، بلکه عزاداران زیادی از اقصی نقاط استان و کشور برای شرکت در آن حضور مییابند؛ در این آیین، پیران و ریشسفیدان با پرچمهای کاروان کربلا پیشگاماند و جوانان نیز در سرتاسر مسیر فعالانه شرکت دارند.
1404/04/11