گفتگو با «علی اکبر والایی» نویسنده کتاب «رسته سنگ اندازان»:

مجموعه داستان «رسته سنگ اندازان» نوشته علی‌اکبر والایی روایت زندگی پر فراز و نشیب نوجوانان فلسطینی در مبارزه با اشغالگران صهیونیست است.

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، مجموعه داستان «رسته سنگ اندازان» نوشته علی‌اکبر والایی روایت زندگی پر فراز و نشیب نوجوانان فلسطینی در مبارزه با اشغالگران صهیونیست است. نوجوانانی که دوشادوش بزرگترها، مسیر پرفراز و نشیب انتفاضه را شکل می‌دادند. سالیان سال بود که مردم فلسطین با دست‌های خالی در مقابل اشغالگران ایستادگی می‌کردند و تنها سلاح دفاعی‌شان سنگ بود. استفاده از سنگ و پرتاب آن به سوی اشغالگران، تنها یکی از اشکال ساده مبارزه بود و این به دلیل سادگی و سهولت، میان مردم فلسطین گستردگی بسیاری داشت. اما نوجوانان مبارز فلسطینی در همین استفاده از سنگ، هر روزی که می‌گذشت، خلاقیت‌های بیشتری از خود به خرج می‌دادند. آنان هر نوبت، با تدابیر تازه خود، چهره دیگری از مبارزه با سنگ را به رخ اشغالگران صهیونیست می‌کشاندند.در داستان‌های این مجموعه، بیش از هر چیز، شاهد آن هستیم که اشکال پیچیده و هوشمندانه‌ای از مبارزه در میان گروه سنی نوجوان فلسطینی پدیدار می‌شود. ابداع و گوناگونی بکارگیری شگردهای مبارزه، عزم راسخ و هوشمندی یک ملت در مسیر ایستادگی و مقاومت را به اثبات می‌رساند و این همان چیزی است که صهیونیست‌ها را در رویارویی با مردم فلسطین، مستاصل کرده و از نفس می‌اندازد. با«علی اکبر والایی» نویسنده کتاب گفتگو کردیم.

 

کمی در باره کتاب توضیح بدهید؟

این  کتاب شامل سه داستان با نام های : بازیگر، کلاغ های نیمه شب و رسته سنگ اندازان است. که برای رده سنی نوجوانان نوشته شده است و نگارش آن به زمانی بر می گردد که برای برنامه ظهر جمعه نویسندگی می کردم . هرسه داستان مجموعه داستان‌های انتفاضه است. بچه‌های فلسطینی که در مقابل اشغالگران صهیونیست اسلحه ای جز سنگ نداشتند اینها فلاخن های دست سازی را ابداع کردند و با  فلاخن ها به سمت صهیونیست ها سنگ پرتاب می‌کردند اسم رسته سنگ اندازان از این نشات گرفته است. بچه هایی که یاد گرفتند چگونه مبارزه کنند و صهیونیست‌ها را به ستوه بیاورند.

چه اتفاقی افتاد که به فکر نوشتن داستانهایی در باره فلسطین افتادید؟

مجموعه داستان رسته سنگ‌اندازان در میانه دهه شصت صورت گرفت. سال‌هایی که کشور در کوران حوادث جنگ هشت ساله قرار داشت و از سوی عموم مردم، دفاع همه جانبه در مقابل تجاوز دشمن قوت گرفته بود با این وجود مسئله مظلومیت مردم فلسطین در اذهان عمومی ملت ایران مورد توجه بود. در همین سال‌ها  پخش یک مستند داستانی در تلویزیون درباره مظلومیت‌های مردم فلسطین و قتل و عام بی رحمانه دو روستای«کفر قاسم» و «دیر یاسین» توسط صهیونیستها جرقه نوشتن در باره انتفاضه فلسطین را در ذهن من زد.مردم عامی، مردمی که کشاورز و کارگر بودند و در پایان یک روز کاری از سر کار برمی‌گشتند. مردمی که از کودک تا بزرگسال بر سینه دیوار قرار داده می‌شدند و مظلومانه به رگبار بسته می‌شدند. در دیر یاسین جنایت صهیونیست‌ها در اوج توحش بود.صهیونیست‌ها در دیر یاسین نه‌تنها کشتار انجام دادند که مردم مظلوم فلسطین را مُثله می‌کردند. این موارد قلب هر انسان آزاده‌ای را به درد می‌آورد؛ چه رسد به کسی که هم‌کیش و هم‌دین است.

برای نوشتن داستان ها چه اقداماتی انجام دادید؟

بعد از تماشای آن مستند ترغیب شدم و در مورد فلسطین خیلی تحقیق کردم اما عمده داستانها توسط تخیل به وجود آمد و بیشتر فضای داستان مشخص است که ساخته تخیل است. زمانی بود که برای برنامه قصه ظهر جمعه نویسندگی می کردم. این داستان‌ها در برنامه قصه ظهر جمعه از رادیو پخش شد و مورد استقبال قرار گرفت و به دنبال آن، نامه‌های بسیاری از سوی مخاطبان برنامه دریافت می‌شد که خواستار پخش چنین داستان‌هایی بودند. کتاب رسته سنگ‌اندزان، پیراسته و ویراسته همان قصه‌هاست که ابتدا ناشر دیگری چاپ کرد و جدیدا شرکت چاپ و نشر بین الملل راهی بازار نشر کرده است.

 

در مورد ترجمه کتاب به زبان های دیگر خصوصا عربی اقدامی صورت نگرفته است؟

چاپ اول این کتاب هم مورد استقبال مردم قرار گرفت چون‌درآن  زمان این کتاب به نوعی  اولین مجموعه داستانی درباره فلسطین بود. همچنین در جشنواره های مختلف از جمله توسط کانون پرورش فکری کتاب ، نخستین جشنواره تهران- فلسطین  و سازمان بسیج هنرمندان حائز جوایز مختلف شد.البته فقط در همین حد بود انتظار می رفت از این کتاب حمایت بیشتری صورت بگیرد یا به زبان های دیگر از جمله عربی ترجمه شود که متاسفانه این حمایت صورت نگرفت و ترجمه نشد

به نظر شما این کتاب در نشان دادن مظلومیت مردم فلسطین چقدر موفق بود؟

من در این کتاب تمام سعی خودم را کردم تا مبارزات کودکان و نوجوانان فلسطینی را شرح و نحوه مبارزه را نشان بدهم. بچه هایی که  ابزاری جز سنگ نداشتند، من تمام تلاشم را برای نشان دادن این مظلومیت انجام دادم امیدوارم موفق شده باشم.