رئیس حوزه هنری :

محمد مهدی دادمان در آیین یادبود مرحوم حبیب الله صادقی گفت: آثار نقاشی صادقی و دوستانش، روایت صحیحی از ایران را برای نسل‌های امروز روایت می‌کرد.

به گزارش نهضت، آیین یادبود مرحوم حبیب الله صادقی، هنرمند و نقاش پیشکسوت روز دوشنبه ۱۰ مرداد ماه در رواق شهادت حوزه هنری انقلاب اسلامی همراه با مراسم عزاداری و با اجرای سید کمال هاشم‌زاده برگزار شد.

دادمان: صادقی معلم مهربانی بود

محمدمهدی دادمان رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی با حضور در این مراسم ایام عزای شهادت سید سالار شهیدان را تسلیت گفت و افزود: خیر مقدم می‌گویم به دوستان حبیب‌الله صادقی که در حوزه هنری به‌عنوان خانه حبیب و خانه خودشان دور هم جمع شدند.

دادمان با بیان اینکه همه ما داغدار و عزادار درگذشت حبیب الله صادقی هستیم، گفت: هرکسی فرصتی برای آشنایی با حبیب‌الله صادقی داشت ویژگی‌های خاص او را درک می‌کرد. صادقی همیشه حاضر بود و در هر اتفاقی که برای هویت تاریخی کشور داشته حضور و بروز جلوه هنر متعهد به حقیقت داشت. او راوی هنر متعهد به حقیقت بود.

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی ادامه داد: ایران معاصر ما حقایقی را به خود دیده که باید تا سال‌های سال دیده شود و مورد تأمل قرار گیرد. ما با آثار صادقی این سال‌های مهم ایران را بهتر درک می‌کنیم. آثار نقاشی صادقی و دوستان او در نسل اول انقلاب روایت صحیحی از ایران را برای نسل‌های امروز داشت.

وی افزود: صادقی معلم مهربانی بود که با همه پدرانه و با ظرافت نکات مورد نظر خود را ارائه می‌کرد. حتی تذکری را هم با لطافت می‌داد.

دادمان در ادامه گفت: حبیب الله صادقی جان ناآرامی داشت. ناآرام بود برای آنچه به عهده خود می‌دید و تکلیف بر خود می‌دانست. حبیب، دُر نابی را فهم کرده و نوشیده بود به همین دلیل آرام و قرار نداشت تا بتواند آن را ثبت و منتقل کند.

وی در پایان گفت: امیدوارم تا مسیر استاد حبیب‌الله صادقی ماندگار و مستدام به برکت وجودی آثار، اندیشه، شاگردان و دوستدارانش ادامه داشته باشد. انشاءالله در این ایام که غمخوار شهدای کربلا هستیم سید الشهدا حبیب صادقی ما را در آغوش خود بگیرد.

شجاعی: استاد حرف از شهدای کربلا را با گریه می‌زد

سید مسعود شجاعی‌طباطبایی مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری نیز در این مراسم به خصوصیات اخلاقی زنده‌یاد صادقی پرداخت و گفت: حرف از شهدا که می‌آمد بی‌درنگ چشمانش تر و اشک روی گونه‌هایش جاری می‌شد.

شجاعی‌طباطبایی در ادامه گفت: صادقی در ایامی چشم از جهان فروبست که متعلق به شهدای کربلا است و همانگونه که همواره خودش به اهل بیت علیهم السلام ارادت داشت همزمانی سفر وی بی‌حکمت نیست. استاد حرف از شهدای کربلا را با گریه می‌زد و نمی‌توانست بی‌احساس در موردش اظهار نظر کند.

مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری در پایان گفت: صادقی مرد مهربان و دوست داشتنی و دلربایی بود که همه ما از جمله خانواده ایشان بخوبی چنین صفاتی را در زندگی ایشان درک کردیم.

چلیپا: حبیب جانش را برای نقاشی داد

کاظم چلیپا هنرمند نقاش و از دوستان دیرینه زنده‌یاد صادقی نیز در این مراسم ضمن عرض تسلیت به خانواده مرحوم و دوستان و هم قلمان وی گفت: دوستی من با حبیب به پیش از انقلاب مربوط می‌شود که او را در هنرستان با دغدغه‌های اجتماعی و عدالتخواهانه‌اش دیدم. بعدها در دانشگاه نیز همراه و دوست او بودیم.

چلیپا افزود: خاطرات بسیاری با حبیب دارم. از ویژگی‌های او ارادت به اهل بیت علیهم السلام بود و همواره در حال کار صدای نوحه و مداحی‌هایی که گوش می‌داد می‌آمد.

این هنرمند پیشکسوت ادامه داد: عالم عرفانی، صداقت درونی و پاکی در آثار حبیب دیده می‌شود. همچنین کش و قوس‌های اجتماعی در آثارش دیده می‌شود.

چلیپا افزود: حبیب توجه بسیاری از انقلاب و دفاع مقدس در کنار آدم‌های بی‌درد و بی‌دغدغه داشت و سعی داشت این دو را کنار هم به تصویر بکشد.

وی در ادامه گفت: زندگی این هنرمند چه از نظر زیبایی شناسی، موضوعیت، معرفت و ویژگی‌های هنری باید شناسایی و شناسانده شود. حبیب به عنوان کسی که با قلم خود در راه انقلاب سخن گفت باید مورد بررسی و تعمق قرار گیرد.

چلیپا با بیان اینکه امیدوارم نسل جوان با تماشای این همه آثاری که حبیب خلق کرد قلم او را ادامه دهد، گفت: حبیب جانش را برای نقاشی داد و زحمات بسیاری کشید و هرجا پرچم امام حسین برپا بود حبیب زیر آن پرچم تلاش می‌کرد. راهش پر رهرو باد.

اجرای موسیقی به یاد زنده‌یاد صادقی

سید حسام‌الدین سراج هنرمند موسیقی سنتی نیز ضمن خواندن قطعه‌ای به یاد زنده‌یاد صادقی گفت: حبیب همواره موجب دلگرمی و همبستگی دوستانش می‌شد و اگر کوچکترین اختلافی پیش می‌آمد با مهارتی که داشت آن را برطرف و دوستان را دور هم جمع و به کار گروهی هدایت می‌کرد.

قدیریان: حبیب الله صادقی را در خودش محصور و تمام نکنیم

عبدالحمید قدیریان هنرمند پیشکسوت نقاش و چهره سال هنر انقلاب اسلامی نیز در این مراسم گفت: چقدر حرف‌های نگفته در مسیر انقلاب داریم و چقدر به تبیین هنرمندان انقلاب و آثارشان را نیازمندیم.

قدیریان افزود: زمان بسیار زود می‌گذرد و وقت بسیار کمی برای دستیابی به دورنمای ارائه شده حضرت امام خمینی داریم.

وی ادامه داد: می‌دانم که در مورد حبیب حرف‌های بسیاری داریم اما مراقب باشیم حبیب الله صادقی در خودش محصور و تمام نشود.

قدیریان افزود: حبیب جوشش بسیاری داشت و دغدغه مند بود. یادمان نرود که تمامی آثار حبیب حاصل فرهنگ و ایمان اوست. اگر می‌خواهیم حبیب را تبیین کنیم روی ایمان و غایت نورانی حبیب کار کنیم. بی شک هر کسی این غایت نورانی و الهی را داشته باشد همانند حبیب ناآرام می‌شود.

حبیب صداقت بسیاری داشت و با تمام وجود به اهل بیت علیهم السلام ارادت داشت و امکان نداشت حرف از عاشورا شود و گریه نکند. غیرممکن است هنرمندی با تمام وجود مطلبی را حس نکند و به خوبی آن را اجرا کند. همه هستی حبیب عاشورا را درک کرده بود و این درک در آثارش کاملاً دیده می‌شود.

وی با تسلیت به خانواده زنده یاد حبیب الله صادقی و دوستان او گفت: سوره نحل آیه ۳۲ می‌گوید هنگامی که ملائک با مؤمنین همنشین می‌شوند می‌گویند سلام علیکم، بفرمایید وارد بهشت شوید. این آیه هنگامی که به نیت حبیب‌الله صادقی قرآن را باز کردم آمد.

رجبی دوانی: صداقت شرط اول هنر است

محمدعلی رجبی دوانی،‌ نقاش پیشکسوت و استاد دانشگاه تهران نیز دران مراسم گفت: حبیب‌الله صادقی حبیب خداست و صادق. همه شما هنرمند هستید و می‌دانید صداقت شرط اول هنر است به همین دلیل برای هنر باید غرض‌ها را کنار بگذارید.

رجبی افزود: فرشته‌ها برای هنرمند مسلمان آینه‌گردانی می‌کند در این صورت بی‌شک نور الهی و حقیقت در آثارش بروز می‌کند. حال اگر آینه گردان شیطان باشد هنری همچون هنر در غرب را به تصویر می‌کشد.

وی ادامه داد: هنرمندانی همچون حبیب الله صادقی در کدام آینه نگاه کردند که اینگونه آثاری را قلم زدند. قطعاً در آینه فرشتگان نگاه کردند و به قلمش حرکت دادند.

رجبی افزود: هنر قدسی یعنی هنری که روح االقدس در دست و زبان ما بگذارد. هنر چیزی جز تجلی حقیقت نیست پس ما چکاره ایم. کار هنرمند تنها آینه‌سازی است تا حق در آن تجلی کند. همانند حبیب صادقی که خود را آینه کند تا تجلی حقیقت را درون آثارش ببینیم.

رجبی در ادامه گفت: حبیب هیچگاه سبک خاصی را در پیش نگرفته و هر تابلو آن یک حال و هوای خاص خودش را دارد. هنرمند بر خلاف فیلسوف متعلق به یکجای خاص نیست و هر لحظه در دنیایی سیر می‌کند.

وی افزود: برخی هنرمندان همانند صادقی اهل صفا می‌شوند. صفا از ابتدای سلک باید آغاز شود و تا آخر ادامه داشته باشد تا خداوند در دست شما جلوه و دلبری کند. تنها وظیفه هنرمند انتقال مفاهیم آینه‌ای مقابل حق است و در ادامه دلبری آن را خدا انجام می‌دهد.

ا