وقتی صحبت از همدلی باشد و آدم های خوب  که دور هم جمع شوند، زیباترین حماسه‌های همدلی رقم می‌خورد و خیرین و نیکوکاران دستگیر نیازمندان می‌شوند.

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، وصف خوبی‌ها که باشد کلمات گم می‌شوند و قلم کم می‌آورد، گاهی یک خوبی را می‌توان با قطعه عکسی توصیف کرد و گاهی می‌شود درباره آن جمله‌ها نوشت. اما خوبی‌های جشن گلریزان سنندج فرق داشت.

حال و هوای این جشن وصف ناشدنی است، جشنی که شنبه شب مصادف با ۱۹ فروردین ماه در مجتمع فرهنگی هنری فجر سنندج رقم خورد را نمی‌توان با هیچ جمله‌ای توصیف کرد.

اینجا صلوات‌ها پشت سر هم بدرقه راه خیرین می‌شدند و دستان پدران و مادران زندانیان رو به آسمان، دعاگوی خیرین بود.

نه می‌شود اشک شوق دختری که با کمک خیرین قرار بود آزادی پدرش را بزودی ببیند توصیف کرد و نه می‌توان از لحظات شاد مادری که تنها غم این روزهایش آزادی پسرش بود را شرح داد.

قلک بدست آماده اهدای هدیه‌اش بود گویا از والدین شنیده بود که قرار است در جشنی شرکت کنند تا آزادی زندانیانی را شاهد باشند که به خاطر تنگدستی و جرم مالی در پشت میله‌های زندان اسیرند.

دوست نداشت اسمش را بگوید فقط می‌خواست مثل خانواده‌اش یاد نیکی از خود برجای بگذارد و از همان کودکی همدلی را با نیازمندان آغاز کند.

کمک خانواده معزز شهید کردستانی زیبایی‌های این همدلی را دوچندان کرد و در کنار آن شکوه کمک‌های پشت سر هم مردم و مسئولان و از همه زیباتر کمک یک میلیاردی یکی از موقوفه‌های سنندج در این جشن دیدنی بود.

اینکه از عظمت خوبی‌ها و برکات رمضان همیشه و همه جا سخن به میان می‌آید کم نبوده و نیست و در این جشنی که به برکت رمضان المبارک هر سال در شهرهای کردستان برگزار می‌شود دستان خیرینی به کمک می‌آید که دستگیر همنوعان نیازمند می‌شوند و مادیات خود را با رضای خداوند معاوضه می‌کنند.

چه زیباست توشه‌ای که در این لحظات فرشتگان الهی با خود به آسمان می‌برند و از چشمان دنیوی ما مخفی است،باید حس کرد این نوعدوستی و همدلی را و آفرین گفت به نیک‌اندیشانی که اینچنین شادی‌آفرین لحظات خانواده‌های چشم انتظار زندانیان می‌شوند.

آزادی از بند زندان نیاز به کمک دارد حتی اگر زندانی مالی به اشتباه و ناخواسته مرتکب جرمی شده باشد و بی‌شک توفیق حضور در اینگونه محافل معنوی شامل حال افرادی می‌شود که بنده خوب خدا هستند.

خیرین سخاوتمندانه می‌بخشیدند و خانواده زندانیان مالی عاشقانه دعای خیر می‌‌کردند اینجا شادی نه در خنده بلکه در اشک‌هایی توصیف می‌شد که بر گونه‌های خانواده زندانیان از خوشحالی جاری بود.