به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، «راضیه جباری» همسر شهید مدافع حرم «مصطفی قاسم پور» است، پاسدار دلاوری که در سال ۹۴، خانه و کاشانه و زن و دختر سه‌ساله خود «یسنا» را به شوق پاسداری از حرم بی‌بی زینب سلام اللہ علیها ترک می‌کند تا در اولین مأموریت خارج از کشور خود به «سوریه» اعزام شود، مأموریتی از جنس مدافع حرم؛ مصطفی اما در مأموریت یک‌ماهه خود و در آخرین هفته بازگشت به وطن در منطقه ُنبل و الزهرا به شهادت می‌رسد. شهادت او ولی پایان کار نبود و همسرش، جُور او را در تربیت فرزند و سرپرستی به جان می خرد و در کسوت سپاهی در حوزه خواهران در بخش فرهنگی سپاه نوشین شهر ارومیه مشغول به کار می‌شود.

راضیه جباری در ماه گذشته به همراه ۲۴۳ نفر از خواهران استان آذربایجان غربی در «همایش بین‌المللی نقش قرآن در وحدت مسلمین» که با حضور مقامات کشوری و لشگری در ارومیه برگزار شد موفق به دریافت مدرک قرآنی خود می‌شود.

او هم‌اکنون ۳۰ جزء قرآن را با همه قواعد مربوط به آن و با حضور در کلاس‌های حضوری چندماهه فراگرفته است، کلاس‌هایی که حتی چندین بار نیز به دلیل کرونا تعطیل و به تعویق افتادند.

راضیه جباری، از تغییرات زندگی و رفتار خود به برکت یادگیری قرآن کریم خبر می‌دهد و می‌گوید: «با یادگیری درست قرآن، شاهد تغییراتی در زندگی روزمره خود هستم و حال و هوای خاصی در من ایجادشده است و افسوس می‌خورم که چرا زودتر در این کلاس‌ها ثبت‌نام نکردم. از سوی دیگر، معتقدم قرائت درست حتی یک آیه از قرآن؛ بهتر از قرائت تمامی قرآن به شیوه نادرست است.»

او ادامه می‌دهد: «با توجه به فراگیری قرآن؛ تلاش می‌کنم این آموزش را به دیگران و به‌ویژه به دخترم که الآن ۹ ساله است بیاموزم چراکه همیشه یادگیری از سنین پایین‌تر راحت‌تر خواهد بود. حالا که در این کلاس‌ها، قرائت درست قرآن را آموختم. قرآن خواندن برایم شیرین تر شده است.»

وی که هم‌اکنون کارشناس امور تربیتی است معتقد است به‌عنوان کسی که قواعد درست قرآن را آموخته و با قرآن قرابت نزدیکی پیداکرده، هرگاه مشکل و سختی در زندگی احساس می‌کند با پناه بردن به قرآن و توجه به آیات و مفاهیم قرآنی، از این سختی‌ها و نگرانی‌ها راهی می‌یابد و به همین دلیل به‌تمامی هم‌وطنان خود، یادگیری درست قرآن و حتی حفظ قرآن را نیز توصیه می‌کند.

این همسر شهید مدافع حرم، همسرش مصطفی قاسم پور را مردی اخلاق مدار و بامحبت یاد می‌کند که همواره در رفع مشکلات خانواده و اطرافیان خود کوشا بوده است.

او گریزی هم به زمان شهادت شهید می‌زند: «هنگامی‌که آقا مصطفی داوطلبانه به سوریه اعزام شدند هرروز با من تماس می‌گرفتند اما در هفته آخر، تماسی از ایشان با من گرفته نشد و آنجا بود که احساس کردم نکند اتفاقی برای ایشان افتاده است! بعد از ۵ روز که از شهادت ایشان گذشته بود تازه به خانواده ما خبر شهادت آقا مصطفی را دادند البته اول به ما گفتند ایشان زخمی شده و خبر شهادت را هم بعدا به برادرهای شهید اعلام کردند و من به‌تدریج از رفت‌وآمدها و رفتار نزدیکان متوجه شهادت ایشان شدم.»

وی ادامه می‌دهد: «افتخار می‌کنم که همسر شهید هستم و تمام تلاش خودم را انجام می‌دهم تا مقام و منزلت شهید را حفظ کنم و این شهادت برای من باارزش است چراکه با تقدیم این شهید به اسلام، توانستم قدری از ِدین خود را به شهدا، امام و رهبری ادا کنم.»

مرضیه جباری که می‌توان او را یکی از هزاران همسران شهید در کشور نام بُرد که همواره با صبوری و توکل به خداوند، جای همسر خود را به‌درستی پرکرده است در پایان می‌گوید: «هر وقت من و دخترم، دلمان برای آقا مصطفی تنگ می‌شود سری به گلزار شهدای ارومیه می‌زنیم و به دیدار مزار ایشان و دیگر شهدای ارومیه می‌رویم. امیدوارم که خداوند کمک کند تا راه این شهدای عزیز را به‌خوبی ادامه دهیم.»