خالق «قصه‌های مجید» :

خالق قصه‌های مجید زندگی پر فراز و نشیبی داشته است؛ نویسنده معاصر ایرانی که بخشی از داستان‌های کتاب‌هایش به فیلم درآمده است. با او که سال‌ها سابقه تدریس در دانشگاه سوره را دارد، هم‌کلام شدیم تا از جایگاه دانشگاه و شاگردانش بگوید.

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، «هوشنگ مرادی کرمانی» صحبت‌هایش درباره دانشگاه سوره را از دانشجویانش آغاز می‌کند و می‌گوید: «شاگردان بسیاری داشتم، اما برخی از آن‌ها خیلی خاص بودند و درخشیدند و این باعث افتخار من است؛ برای مثال «مرجانه گلچین» که کارنامه درخشانی در هنر و بازیگری دارد، یکی از شاگردانم بود و من استاد راهنمایش بودم». خالق قصه‌های مجید از دوستی‌اش با «علی حاتمی» می‌گوید و از هوش فراوان او تعریف می‌کند و اینکه اولین نمایشنامه حاتمی در کلاس دکتر فروغ شاهکار بود که بعد‌ها خیلی از آن استفاده شد.

 هر کسی نویسنده نمی‌شود

هر مرکز آموزشی نقاط ضعف و قوت بسیاری دارد که می‌توان با راهکار‌های صاحب‌نظران، ضعف‌ها را برطرف کرد. مرادی کرمانی در این باره می‌گوید: «این دانشگاه در مقایسه با دانشگاه‌های دیگر بازدهی بالایی دارد، اما ضعف‌هایی هم در آن دیده می‌شود. به هر حال هیچ مرکز آموزشی بدون اشکال نیست. متأسفانه برخی دانشجویان خیلی دل و دماغ تلاش‌کردن ندارند. هیچ‌کس تنها با نشستن سر کلاس، نویسنده یا تئاتری حرفه‌ای نمی‌شود، بلکه باید تمرین کند. دانشجویی که کتاب نمی‌خواند، به درد نمی‌خورد و فقط با تلاش و مطالعه می‌توان به قلعه رفیع هنر رسید. هر آدم عادی می‌تواند پزشک شود، ولی هنر اصلاً در فرمول نمی‌گنجد و نمی‌توان آن را آموزش داد، اما اگر دانشجویان شاخک‌های تیز هنری داشته باشند، می‌توان ابزارش را به دانشجویان داد که همان تدریس است». او از خاطرات دوران جوانی خودش می‌گوید که شب و روز کتاب می‌خوانده است و با یک بیت شعر سعی می‌کند دلخوری‌هایش را از دانشجویانی که مطالعه نمی‌کنند، بگوید: «من خوابیده‌ام و عالم تمام کر/ من عاجزم ز گفتن و خلق از شنیدن».

پذیرش دانشجو با مصاحبه علمی و عملی

استاد «هوشنگ مرادی کرمانی» برای تربیت افراد هنرمند و نخبه به مسئولان دانشگاه پیشنهاد می‌دهد که حتماً مصاحبه علمی و عملی داشته باشند: «همه دانشجویان نقطه بالقوه‌ای در کاری دارند که اگر به سمت آن کار بروند، حتماً درجه یک و پیروز می‌شوند. کافی است یک مصاحبه در ابتدای پذیرش صورت گیرد تا بچه‌های مستعد و موفق‌تر پذیرش شوند. نجاری که به کارش علاقه نداشته باشد، هیچ خلاقیتی در کار ندارد، ولی اگر عشق و علاقه باشد کارش را زیباتر و دقیق‌تر انجام می‌دهد».