سوره مهر | از دیده‌بانی روی دکل تا دیده‌بانی با قلم؛

قصه «پایی که جا ماند»

«پایی که جا ماند» قصه یک اسیر ایرانی در زندان‌های رژیم بعث عراق است که خاطرات خود را از آن روز‌های سخت در این کتاب نوشته است.

قصه «پایی که جا ماند»

 

به گزارش روابط‌عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، کتاب «پایی که جا ماند» یکی دیگر از کتاب‌های برجسته سوره مهر با موضوع دفاع مقدس است که انتشارات سوره مهر در سال ۱۳۹۱ آن را راهی بازار نشر کرد. این کتاب یادداشت‌های روزانه سید ناصر حسینی‌پور در اردوگاه‌ها و زندان‌های مخفی عراق است و شرح روز‌های سخت اسارت در دست صدامیان و بعثیان عراقی را روایت می‌کند.

سید ناصر حسینی‌پور در سن ۱۴ سالگی به جبهه می‌رود و بعد از دو سال جنگیدن در برابر نیرو‌های صدام، در آخرین روز‌های جنگ تحمیلی درست وقتی یک دیده‌بان ۱۶ ساله بود و در واحد اطلاعات فعالیت می‌کرد، به اسارت عراقی‌ها درآمد. در حالی که در جزیره مجنون یک پایش به اندازه‌ای مجروح شده بود که فقط به رگ و پوست بند بود.

در روز‌های اسارت در گوشه‌های تاریک زندان عراق که نیرو‌های بعثی عراق حتی اجازه رسیدن کاغذ و قلم به اسیران را نمی‌دادند، حسینی‌پور روی کاغذ‌های سیگار، یادداشت از آن روز‌ها نوشته و آن‌ها را در عصای خود مخفی کرده که شمار آن به ۲۳ تا می‌رسد. به همین دلیل می‌توان گفت حسینی ‏پور مورخی است که در عین حال هنرمند هم هست.

او در این اثر نوعی گزارشی داستانی از تاریخ اسارت به مخاطب ارائه می‌دهد که تنها به وصف ظاهر اشتغال ندارد بلکه موشکافی‏‌های روانی و بررسی انگیزه‏‌های درونی و دریافت ریشه‌های هر رویداد را مورد توجه قرار داده و مخاطب را با بطن ماجرایی که در آن روز‌ها اتفاق می‌افتاد آشنا می‏‌کند.

سید ناصر حسینی پور این کتاب را به گروهبان عراقی، ولید فرحان، سرنگهبان اردوگاه ۱۶ تکریت، که در زمان اسارت، او را بسیار شکنجه و آزار داده، تقدیم کرده است.

1402/09/29