آقایی که آمد

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، از چند روز قبل از محرم و در میانه جنگ با رژیم صهیونیستی یکی از سئوالات متداول جریان مذهبی برگزاری یا عدم برگزاری مراسم روضه بیت با حضور حضرت آقا بود. همانطور که در مراحل مختلف جنگ هم انتظار برای اعلام موضع ایشان به دغدغه گاه هیجان زده جریان انقلاب بدل می‌شد به گونه‌ای که گویا می‌بایست در همه جزئیات مربوط به جنگ و حواشی آن شخص رهبری تصمیم بگیرند و اعلام نظر کنند و گرنه هر تصمیمی در ساختار حاکمیت فاقد مشروعیت است. این موضع گیری در برابر تلاش رسانه‌های غربی همراهِ رژیم و رسانه‌های فارسی زبان ضد انقلاب قرار داشت که می‌خواستند با دامن زدن به این شرایط و رهگیری محل حضور ایشان نقشه‌های شوم خود را به سرانجام برسانند.

هر چه باشد، جایگاه نمادین روضه‌های شب‌های پایانی دهه محرم در میان آیین‌های عزاداری سال‌های اخیر را نمی‌شود انکار کرد؛ به گونه‌ای که حتی در ایام کرونا اگر چه بدون مخاطب اما با حضور ایشان این مجالس برگزار شده بود. با توجه به اینکه مکتب مقاومتِ تشیع ریشه در قیام عاشورا دارد و خود مقام معظم رهبری از دوران جوانی به تبیین سیره اهل بیت به عنوان یک الگوی کارآمد برای عصر معاصر پرداخته و بارها بر جنبه‌های عاشورایی شکل گیری انقلاب اسلامی، رهبری امام خمینی و دوره زعامت خودشان تاکید کرده بودند، حساسیت سیاسی بین المللی برگزاری این مجالس در سال اخیر را دو چندان ساخته بود.

البته نویسنده به شخصه معتقد است در شرایط جنگی حفظ جان رهبر انقلاب اولویت اول است و هر گونه برنامه ریزی می‌بایست با در نظر گرفتن این شاخص مهم انجام شود. متاسفانه در زمان‌های مختلف عدم رعایت اصول کار حرفه‌ای آسیب‌هایی را متوجه انقلاب و کشور کرده است که اگر چه به دلیل پویایی در بازسازی‌های اجتماعی جامعه ایران موجب چالش‌های ماهوی نشده است؛ اما تردیدی نیست که هزینه‌های قابل توجهی داشته و فرصت‌های ارزشمندی را از ما گرفته است.

امروز مسئولیت ما دو چندان است. وقتی رهبر جامعه اسلامی اینگونه میدان داری می‌کند و بیش از مسئولیت خود، پیشاپیش امت و پیشگام برای استواری انقلاب می‌ایستد؛ باید رابطه امت با او نیز دوباره تعریف شود. باید از تفرقه و آنچه میان مردم و مردم با رهبرشان ایجاد فاصله می‌کند تا جای ممکن پرهیز کرد. باید از هزینه کردن آقا با مطامع سیاسی و گروهی فاصله گرفت. باید این نماد ایران اسلامی را به درستی پاس داشت.

پیشنهاد ایشان به حاج محمود کریمی برای خواندن نوحه «ای ایران» نیز پیام مشخصی دارد. این‌طور به نظر می‌رسد که برای آقا هم مفهوم ایران آنقدر ارزشمند است که دفاع از آن، ذکر شب عاشورای حسینیه امام خمینی باشد. این شب عاشورا در تاریخ ایران و عزاداری اباعبدالله الحسین علیه السلام ماندگار شد.