اثر عاشورایی منصوره عالیخانی، کاری بود که نیمه‌تمام ماند

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، کاظم چلیپا درباره آشنایی با شهیده عالیخانی گفت: شهیده منصوره عالیخانی از همان ابتدا به نقاشی علاقه داشت و حدود سال‌های ۶۴ یا ۶۶ کلاس‌هایم با وی آغاز شد. من در آن زمان مشغول تدریس نقاشی در تالار آیینه حوزه هنری بودم که پیش‌تر کتابخانه بود و یک سالن بزرگ داشت؛ جایی که روی بسیاری از تابلوها کار می‌کردیم و آثارمان را در تالار اندیشه به نمایش می‌گذاشتیم. این بانوی هنرمند یکی از شاگردان مستقیم من در کلاس‌های طراحی بود که در آن زمان بدون دریافت هزینه برگزار می‌شد.

وی همچنین از شخصیت شهیده عالیخانی این گونه یاد کرد: وی انسانی بااحساس، پرتلاش و بسیار پرکار بود. من به بسیاری از دانشجویان از جمله شهیده عالیخانی تمرین می‌دادم. شهیده عالیخانی نسبت دوری با مرحوم ابوالفضل عالی داشت که هم در دانشگاه تهران تدریس می‌کرد و هم در حوزه هنری فعالیت داشت.

این نقاش درباره روند هنری شهیده عالیخانی افزود: ما ابتدا در حوزه طراحی کار می‌کردیم و بعدها به سمت رنگ رفتیم و وی شروع به انجام کارهای موضوعی کرد. من در تدریس‌هایم مفاهیمی را که در دانشگاه به صورت آکادمیک، مدرن و سنتی تدریس می‌شد، به شاگردان منتقل می‌کردم. شهیده عالیخانی بعدها به حوزه هنرهای تجسمی وارد شد و در دانشکده‌ها و مؤسسات خارج از حوزه نیز مشغول به تدریس بود. او چندین نمایشگاه خوب برگزار کرد و حتی در گالری مرحوم ابوالفضل عالی آثار خود را به نمایش گذاشت که کارهای بسیار متنوع و خوبی بودند.

این هنرمند در ادامه گفت: شهیده عالیخانی بسیار بااحساس کار می‌کرد و کم‌کم زبان شخصی خود را پیدا کرده بود که این زبان در برخی مناظر نقاشی‌اش به خوبی مشهود است. او علاوه بر کارهای ذوقی، دنیای شخصی خود را نیز تجربه می‌کرد اما نکته‌ای که وجود داشت، این بود که این گروهِ بانوان هنرمند باید منسجم‌تر می‌شدند و آثارشان به چاپ می‌رسید و تبدیل به کتاب می‌شد.

وی در ادامه گفت: من در سال ۸۲، حوزه هنری را ترک کردم اما همچنان با حوزه هنری ارتباط دارم چراکه آثار و شاگردانم هنوز آنجا هستند و منصوره عالیخانی و چند نفر دیگر همچنان در حوزه هنری فعال بودند.

کاظم چلیپا درباره موضوعاتی که شهیده عالیخانی روی آن‌ها کار می‌کرد، گفت: یکی از محورهای کار؛ واقعه عاشورا بود که آن زمان بسیاری از کارها حول همین موضوع شکل می‌گرفت، زیرا سیاست‌گذاری حوزه بر سه محور تولید، نمونه‌سازی و آموزش استوار بود. علاقه شهیده عالیخانی بیشتر در حوزه تدریس و نمونه‌سازی بود و آخرین کاری که انجام داد، موضوع واقعه عاشورا بود که متأسفانه نیمه‌کاره ماند.

وی در پایان تأکید کرد: تنها نکته این است که باید برای تجلیل از این شهید بزرگوار یک کتاب یا بروشور منتشر و بیشتر معرفی می‌شد. بسیاری از جوانان، مشتاقِ حضور و فعالیت در حوزه هنری هستند و حوزه هنری باید این افراد را دریابد، به آن‌ها میدان دهد و امکانات لازم را برای آن‌ها فراهم کند.