- استانها
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی ، «مهرواره بانور» که با هدف شناسایی بانوان فعال و کنشگر کشور در تابستان ۱۴۰۱ از سوی بنیاد هدایت سازمان تبلیغات اسلامی کلید خورد، اکنون پس از داوریهای انجام شده با معرفی برگزیدگان خود در مشهد مقدس، به کار خود پایان داد؛ ازدواج و تشکیل خانواده، روابط زوجین، فرزندآوری، فرزندپروری، سبک زندگی، اقتصاد و سلامت در خانواده ازجمله محورهای اصلی این مهرواره بود که بانوان مسجدی در دو بخش حل مسئله و خاطره نویسی از جمله برگزیدگان آن بودند. «فاطمه کیهانی پور» از استان تهران در بخش حل مساله یکی از برگزیدگان این مهرواره معرفی شد.
او که هم اکنون ششمین دهه عمر خود را سپری میکند از نوجوانی و زمانی که تنها ۱۵ سال بیشتر نداشت وارد عرصه خدمت به انقلاب شد و مسئولیت بسیج خواهران یکی از مساجد شرق تهران را برعهده گرفت؛ «زمانی که مسئولیت بسیج محل را برعهده داشتم؛ کسانی که قصد عضویت در بسیج را داشتند باید از طرف من گزینش میشدند، اما چون من سن کمی داشتم و از سوی دیگر میخواستم جایگاه امام جماعت مسجد مورد تاکید و توجه قرار بگیرد لذا از امام جماعت مسجد خواستم که ایشان صلاحیت افراد را تائید کنند»؛ كيهانيپوربا بيان اين موضوع، به نقش و اهميت امام جماعت مساجد تاكيد دارد.
این فعال فرهنگی در امور مساجد، حوزه و دانشگاه که در سالهای اولیه انقلاب با یکی از پاسداران محافظ حضرت امام (ره) ازدواج كرده اگر چه عنوان «شریکة الامام» را ندارد، اما معتقد است: «اگر همه خانمها، همسران خود را به عنوان «امام خانواده» قبول داشته باشند، این راهبري در ابعاد بزرگتر میتواند در حکم امام محل و جامعه عمل کند و درنهایت فهم ما را بر «جایگاه امامت» نزدیکتر میکند».
فاطمه کیهانی پور، همچنین در طرحهایی همچون نهضت سواد آمیزی و تشکیل بسیج ۲۰ میلیونی فعال بوده و به مدت ۱۳ سال نیز فعالیت در امور مساجد را تجربه کرده است.
وی میگوید: «در حال حاضر نیز پیگیر نهضت خانواده هستم و به عنوان «همیار خانواده» در حوزه علمیه، دانشگاه و مساجد فعالیت میکنم. این درحالی است که معتقدم هم اکنون وحدت مستحکمی بین امام جماعت با دیگر ارگانها و حتی بسیج مساجد وجود ندارد و ضروری است که این وحدت ایجاد شود و بخشی از فعالیت من و همکارانم در همین راستا قرار دارد».
این بانوی جهادی که سالها قبل مدارک حوزوی خود را کسب کرده است؛ نقش زیادی در رفع اختلافات خانوادگی، تشویق جوانان به ازدواج، فعالیت در امر فرزند آوری و سبک زندگی بین جوامع دانشگاهی، حوزه علمیه خواهران و حتی منطقه مورد سکونت خود ایفا کرده است.
وی با بیان اینکه هر کاری که در حیطه زنان مسلمان در کشور لازم باشد باید بدون درنگ انجام بشود، به شبکه سازی، تربیت و جذب بانوان مبلغ تاکید دارد و به خاطرهای در این زمینه اشاره میکند: «در سال ۸۵ خبر رسید که متاسفانه برخي زنان مسلمان در عراق اسير نیروهای انگلیسی هستند و از سوی سربازان انگلیسی مورد اذیت وآزار قرار میگیرند و لازم است که زنان مسلمان ایرانی با تجمع مقابل سفارت انگلیس در تهران، اعتراض خود را نسبت به این جنايت اعلام کنند. اتفاقا ما از طریق همین شبکه سازی که قبلا در مساجد انجام داده بودیم، توانستیم ظرف یک روز قریب به هزار زن مسلمان تهرانی را از مساجد سطح شهر جمع آوری و راهی سفارتخانه انگلیس کنیم. این درحالی بود که هیچکدام از ارگانهای دیگر نتوانستند چنین جمعیتی را یک روزه هماهنگ کنند».
این فعال فرهنگی در امور مساجد، حوزه و دانشگاه که سابقه خدمت ده ساله در نهاد رهبری در دانشگاهها در امر خانواده و ازدواج را برعهده داشته و ارتباط مستمری نیز با شورای عالی انقلاب فرهنگی در زمینه خانواده دارد معتقد به کادر سازی در زمینه خانواده است و در همین راستا نیز در مقطعی سرپرست دوره پودمانی در حوزه علمیه دانشجویی را برعهده داشته است.
وی یکی از فعالیتهای جدید خود را راه اندازی دوباره فعالیت فرهنگی در دانشگاهها میداند و خبر میدهد که این فعالیتها از بعد از اعتراضات، تعطیل شده است.
شناسایی دانشجویان ارشد و دکترای دانشگاهها در حوزههای فرهنگی و اجتماعی و بکارگیری توانمندی آنان برای رفع مشکلات از دیگر فعالیتهای وی در امور حوزه و دانشگاه است.
فاطمه کیهانی پور تولید اولین چادر ایرانی به کمک دانشجویان علم و صنعت در دولت قبلی را یکی از دستاوردهای همکاری با جامعه دانشگاهی عنوان میکند و با بیان اینکه تعلیم و تربیت در کنار همدیگر موجب عمل صالح میشود معتقد است بحث آموزش کادر فرهنگی در کشور کمرنگ است و باید در این زمینه فعالیتهای جدی تری انجام بگیرد.
وی در کنار صدها خاطرات تلخ و شیرین خود در طول سالها فعالیت؛ آشتی دادن یکی از مسئولین ارگانها که چندین سال از همسرش جدا شده بود و ازدواج دوباره آنان را یکی از خاطرات شیرین خود عنوان میکند.
این فعال فرهنگی در امور مساجد، حوزه و دانشگاه در پایان نیز براین باور است که امامان جماعت، مبلغین و مبلغات باید در بطن جامعه حضور داشته باشند و امر و نهی کردن تنها از منابر، تاثیر چندانی ندارد بلکه این ورود به میدان عمل و همردیف شدن با مردم است که میتواند حلّال مشکلات باشد.