سوگ این روزهایمان غریبه نیست. از جنس همان غمی است که همراه صدای انفجار هشتم شهریورماه ۱۳۶۰ به جان ملت نشست. غم و اشکی از جنس از دست دادن فرزندان برومند انقلاب. یکی در بحبوحهی روزهای دهه شصت و دیگری در همین روزهای هم عصر خودمان. خداوند همهی خادمان ملت را قرین رحمت کند.