«بابانظر»، سرگذشت مردی که ۵ درصد از بدنش را از جبهه به خانه آورد

به گزارش روابط‌عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، کتاب «بابا نظر» اثر مصطفی رحیمی شرح خاطرات شفاهی شهید محمدحسن نظرنژاد در مصاحبه با حسین بیضایی است که انتشارات سوره مهر در سال ۹۲ آن را به چاپ رساند. این کتاب هم مانند بسیاری از خاطره‌نگاری‌های دوران دفاع مقدس، در بیش از ۵۰۰ صفحه نوشته شده است.

نویسنده کتاب درباره زندگی و مبارزه‌های مردی است که در دوران دفاع مقدس حضور مستمر در جبهه‌های جنگ داشت و بعد از این دوران نیز با جانبازی ۹۵ درصد به زندگی خود ادامه داد و سرانجام در سال ۷۵ به شهادت رسید.

در کتاب «بابانظر» فقط خاطرات نوشته نشده بلکه اتفاق‌های رخ داده در قالب خاطره به حقایق قابل لمسی تبدیل شده که از کلیشه‌های همیشگی دور شده و مخاطب را به سرزمین‌های تازه‌ای از احساس و ادراک می‌برد که در نتیجه آن خواننده، «بابانظر» را در درون خودش جستجو می‌کند و به دنبال نسبت درونی خودش با او می‌گردد.

محمدحسن نظرنژاد که بعد‌ها به «بابانظر» معروف شد فعالیت‌های مبارزاتی‌اش را از دوران پیش از انقلاب آغاز کرد. اولین بار در سال ۱۳۵۸ عازم جبهه شد و تا پایان جنگ در جبهه‌ها حضور داشت. در بُستان چشم و گوش چپ خود را از دست داد، در فکه کمرش شکست و در فاو قفسه سینه‌اش شکافت. وی سرانجام روز ۷ مرداد ۱۳۷۵ دچار تنگی نفس شده و به شهادت رسید.

در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: «یک‌دفعه دیدم یکی از تانک‌های عراقی از آن طرف بالا آمد و شلیک کرد. گلوله اش به زیر پایم خورد. دو سه متری روی هوا چرخیدم و به زمین خوردم. سرم سنگین شد. اول حس کردم سرم از بدنم جدا شده است، منتهی، چون گرم هستم، متوجه نیستم! غبار عجیبی هم پیچیده بود.»