«راهپیمایی عید غدیر» الگویی دینی در باب شادی آفرینی
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، محمد بیک زاده ، تهیه کننده سریال امام علی (ع)، اهل خراسان رضوی است و در رشته ادبیات و حقوق دکترا گرفته است، محقق و پژوهشگر در عرصه علوم دینی است و در دهه شصت مسئول طرح و برنامه گروه فیلم و سریال شبکه یک سیما بوده و سریال امام علی را به عنوان اولین سریال بزرگ مذهبی پس از انقلاب تهیه کنندگی کرده است.
وی مسلط به زبان و ادبیات عرب است و در پژوهش و تحقیق از منابع شیعی و اهل سنت برای سریال امام علی (ع) نیز فعالیت داشته است. دکتر محمد بیک زاده در گفتگو با خبرنگار ما معقتد است با توجه به اینکه جامعه ما جامعه‌ای برگرفته از سنت‌ها، آیین‌ها و اقوام مختلف است لذا ما می‌توانیم فضا‌های شاد زیادی را از دل آیین‌ها، سنت‌ها و فرهنگ‌های مختلف اقوام که اکثرا هم سبقه دینی دارند استخراج کنیم.
تهیه کننده سریال کمند خاطرات، با اشاره به راهپیمایی عید غدیر که موجی از شادی را در جامعه اسلامی ایجاد کرد؛ این رویداد مذهبی را الگویی مناسب برای بهره مندی از دین درامر امید آفرینی و شادی ذکر کرد و ضمن قدردانی از برگزارکنندگان این راهپیمایی در تهران؛ این رویداد را نیازمند ساماندهی و مدیریت متمرکز شهری بیشتری دانست.
وی خاطر نشان کرد: در حال حاضر، جامعه ما جامعه غمگینی است و داروی آن هم شادی است. این درحالی است که شادی نیز نیازمند وضعیت اقتصادی خوب مردم است؛ بنابراین معتقدم قبل از اینکه رسانه‌ها و بویژه رسانه ملی در ایجاد شادی سهیم باشند باید زیربنا‌های زندگی شهروندان مهیا باشد و آنگاه است که شادی اصلی در دل مردم جاری می‌شود.
محمد بیک زاده درعین حال گفت: البته با این رسانه‌هایی که ما در جامعه سراغ داریم امیدی به فضای شادمانی نیست. ما در تلویزیون بار‌ها شاهد سخنرانی‌هایی طولانی و خشک هستیم که فاقد جذابیت است. زمانی که سخنران تنها در یک جا نشسته است و دوربین بر روی آن فیکس شده است و هیچ حرکتی که کامل کننده تصویر باشد انجام نمی‌دهد؛ واقعا این قاب چه جذابیتی می‌تواند داشته باشد؟ متاسفانه در رسانه ملی، متخصصان مهجورند درحالی که رسانه ملی باید از همه طیف‌های سیاسی برای تولید آثار خوب و فاخر و بویژه در امر شادی استفاده کند.
به گفته بیک زاده، شادمان کردن همنوعان جزو تکالیف دینی است و چهره عبوس بدور از مسلمانی است.
تهیه کننده سریال روایت عشق یادآور شد: همه دین عزاداری نیست. اگر به دوران پیامبر (ص) مراجعه کنید همه اش عزاداری نبوده است. پیامبر و حضرت علی (ع) اهل خوشرویی و خوش خلقی بودند. در دین اسلام، هیچ ضرورتی در غم نیست حتی رنگ سیاه از نظر رسول خدا هیچگاه زیبنده نبوده و پوشیدن لباس سیاه از نظر اسلام مکروه است. ولی متاسفانه برخی از ما هنگامی که می‌خواهیم خود را خیلی دیندار نشان دهیم، لباس سیاه می‌پوشیم و اخمی هم به صورت می‌اندازیم، این درحالی است که خوب بودن، خودش جلوه‌ای از دینداری است. آدم دینی هم می‌تواند شاد باشد هم می‌تواند موسیقی گوش کند وهم می‌تواند اهل هنرو سینما باشد.
وی تاکید کرد: هر موضوعی می‌تواند موضوع شادمانی باشد مثل عید غدیر؛ باید بدانیم که وفات هر یک از ائمه (ع)؛ جلوس امام بعدی بوده لذا ما وفات را عزاداری می‌کنیم، اما از شادمانی جلوس امام بعدی می‌گذریم.
تهیه کننده سریال امام علی (ع) با اشاره به سخن امیرالمومنین درباره كشيده شدن خلخال از پاي زن يهودي در سرحدات مسلمانان و تعبير ايشان كه فرمودند «اگر مرد مسلمان از اين غصه بميرد بر او نمي‌توان خرده گرفت»، اضافه كرد: اگر به عمق این جمله بیندیشیم متوجه می‌شویم که حضرت علی (ع) نمی‌خواهد جامعه اش مضطرب و نگران باشد؛ لذا اگر در جامعه‌ای عدل وجود داشته باشد ، آن جامعه، جامعه شادی است.
وی خاطر نشان کرد: اگر چه ما در بسیاری از مواقع نیازمند مدیریت جهادی و انقلابی هستیم، اما در برخی جا‌ها نیاز به تشکیلاتی عمل کردن هستیم؛ لذا رسانه ملی باید از همه نگاه‌های سیاسی استقبال وازتخصص و مدیریت آنان برای پیشبرد کار‌ها استفاده کند. متاسفانه نگاه‌های خودی و غیرخودی موجب فاصله گرفتن مردم از رسانه ملی می‌شود و آمار‌های پایین مخاطبین تلویزیون، نشان از همین سیاست است. زمانی که مدیریت تلویزیون در تلاش برای جلب همه هنرمندان و متخصصان کشور بوده؛ آمار‌ها از استقبال مخاطب نسبت به رسانه ملی خبر دادند. ما در سال‌های اخیر کمتر شاهد خلوتی خیابان بابت پخش برنامه تلویزیون بودیم. در حالی که با قدری دوراندیشی و میدان دادن به همه اندیشه‌ها به راحتی می‌توان به سمت تولید برنامه‌های مخاطب پسند با چاشنی طنز‌های سالم رفت و این امر دست یافتنی است.
محمد بیک زاده در پایان با اشاره به سوژه فیلم‌های کمدی و طنز گفت: در سال‌های اخیر، شاهد تولید فیلم‌های کمدی زیادی بودیم که برخی از آنان هم از کمدی‌های سطحی برخوردار بودند و جالب است که اکثر این فیلم‌ها برای خنداندن مردم، هنوز به سراغ سوژه‌های ۴۴ سال قبل می‌روند. در حالی که امروز موضوعات خنده دارتر بیشتری در اجتماع وجود دارد.
