باید جلسات قرآن را به جلساتی شاد تبدیل کنیم و در جذب نوجوانان برای حضور در جلسات قرآنی تلاش کنیم
به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، در راستای بررسی فعالیت های قرآنی استان زنجان و بررسی و آسیب شناسی این فعالیت ها در زمان حاضر، در این بخش با رباب آمری از فعالان قرآنی استان زنجان به گفتگو نشسته ایم تا شرایط قرآنی این دوران را از کلام ایشان بشنویم. وی از فعالان قرآنی استان زنجان بوده و سالها در زمینه آموزش قرآن، مشغول به فعالیت می باشد. در این بخش متن گفتگو با وی تقدیم حضور می گردد:
لطفاً خودتان را معرفی کنید و بفرمایید که یادگیری قرآن را از کجا شروع کردید و اساتید شما چه کسانی بودند؟
بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و ادب و احترام خدمت شما خانم ملایی بزرگوار و جامعه قرآنی عزیز و بزرگوارمان
بنده رباب آمری هستم متولد سال ۱۳۵۷ در زنجان. پدر بزرگوارم از مداحان بسیار مخلص و با اخلاص اباعبدالله بودند و من از سنین کودکی در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شدم و تربیت یافتم و با تربیت و تشویق‌های مادر بزرگوارم که ایشان هم خودشان تربیت یافته مادربزرگ‌های بنده که از اساتید قرآن زمان خودشان بودند آموزه‌های قرآنی را فرا گرفتند.
از همان سنین کودکی جوانه‌های علاقه به قرآن در بنده زده شد و فوق العاده به مباحث قرآنی علاقمند بودم. وقتی تلاوتی را از رادیو می‌شنیدم بسیار لذت میبردم و دوست داشتم که آن تلاوت را اجرا بکنم.
هیچ شناخت و آگاهی از تلاوت و وادی قرآن نداشتم، اما طبق آموزه‌های دینی که در خانواده داشتم با حفظ و خواندن سوره‌های کوچک قرآن شروع کردم. اساتید من و از اساتیدی که تاثیر بسزایی در آموزش قرآن من داشتند خانم چهل امیرانی از اساتید پیشکسوت و بزرگوار زنجان هستند.
در دوران ابتدایی، چون در آستان مقدس سید ابراهیم علیه السلام کلاس‌های روخوانی و روانخوانی قرآن برگزار میشد ایام تابستان یکی دو سالی به همراه خواهرم و بقیه دوستانم در کلاس‌های قرآن شرکت می‌کردیم و دوره‌های روخوانی روانخوانی را طی کردیم از همان موقع علاقه به تلاوت قرآن را در وجود خودم حس میکردم و خدا را شکر که با توجه به زمینه‌ها و تشویق‌هایی که در خانواده وجود داشت از کلاس سوم ابتدایی وارد مسابقات دانش‌آموزی شدم.
با اینکه هیچ شناختی از مسابقات نداشتم، ولی با علاقه و آموخته‌های خودم میخواندم و خب به حول قوه الهی به مرور با فضای قرآنی آشنا شدم. فعالیت قرآنی من بصورت جدی از تکیه حاج نوروزلر که آن زمان دارالقرآن در آن مکان قرار داشت شروع شد جلسات هفتگی قرآن که در قالب کرسی تلاوت برگزار میشد و من با تشویق‌های زیادی از طرف آشنایان و اقوام که در واقع در آن زمان دختر عموی پدرم خانم حشمت آمری مدرس قرآن بودند و من به تشویق ایشان وارد دارالقرآن شدم و اولین بار در جلسه تلاوت حاج خانم چهل امیرانی که استاد بسیار ارزشمند و عزیز بنده بودند شرکت کردم و از همان زمان که مصادف با ماه مبارک رمضان بود در جلسات شرکت کردم. آن دوران مثل الان نبود که کلاس‌ها و سی‌دی‌هایی باشد، در تلویزیون و رادیو هم تلاوت‌های آنچنانی نبود و گا‌ها تلاوت یکی دو نفر از اساتید مطرح قرآنی را از رادیو می‌شنیدیم. تلاوت استاد پرهیزگار و استاد منشاوی خیلی در آن زمان مطرح بود و من در امر تقلید مهارت خاصی داشتم و تلاوت این دو استاد بسیار در وجود من تاثیر گذاشت و هر تلاوتی که می‌شنیدم ناخودآگاه تقلید میکردم بدون اینکه کلاس تجویدی رفته باشم یا بدون اینکه آشنایی خیلی زیادی داشته باشم فقط در سطح روخوانی و روانخوانی قرآن آموزش دیده بودم بنابراین سعی کردم در همان جلسات عمومی دارالقرآن که برای اولین بار سال‌های حدود سال ۷۰ بود که تلاوت جدی قرآن را شروع کردم و مورد تشویق‌های زیاد استاد چهل امیرانی قرار گرفتم. ایشان لطف خاصی به من داشتند و می‌گفتند خانم آمری؛ شما انگار استاد پرهیزگار زنجان هستید. این تشویق‌ها بسیار در من تاثیر داشت و هر جلسه این تاثیر بیشتر میشد و به مرور زمان وارد دوره راهنمایی و دبیرستان شدم در مسابقات قرآنی متعدد شرکت کردم.
واقعیت این است که در آن دوران کلاس صوت و لحن و تحقیق و تلاوت خاصی وجود نداشت که بتوانم به صورت رسمی و جدی در آن کلاس‌ها حضور پیدا کنم بنابراین بیشتر در زمینه قرائت تقلیدی فعالیت کردم. با توجه به اینکه من دبیر آموزش و پرورش هستم و رشته تحصیلی و دانشگاهی ام زبان انگلیسی بوده و فوق لیسانس زبان انگلیسی هستم کنار تدریس الحمدالله همیشه کلاس‌های آموزش قرآن نیز داشتم و معمولاً در کلاس‌های درس نیز توامان تلاوت قرآن همیشه در کنار درس زبان انگلیسی پررنگ بوده است و شاگردانی که ۲۰ سال پیش شاگرد من بوده اند همیشه تلاوت قرآن را شاخص می‌دانند تا آموزش زبان انگلیسی و این برای خودم یه خاطره‌ای است که همیشه ماندگار بوده و همیشه دانش‌آموزانم را که می‌بینم اذعان می‌کنند که تلاوت قرآن در کلاس‌های من مخصوصا به زبان انگیلیسی شیرینی و حلاوت خاصی برایشان داشته است.
از خاطرات قرآنی خود از زمان فراگیری و آموزش قرآن و سختی‌هایی که متحمل می‌شدید بیان کنید.
آموزش قرآن برای من شیرین و جذاب بود و واقعیت این است زمانی که قدم در راه یادگیری قرآن گذاشتم مراحل آشنایی با قرآن سخت بود، چون هیچ آگاهی و اطلاعی از اینکه که از کجا و چگونه شروع کنم نداشتم و فقط تنها چیزی که می‌توانست به من کمک کند همان تقلید کردن بود حتی آنقدر شناخت از خود کلام الله مجید و کتاب قرآن نداشتم. یک بار استادم خانم آمری تعداد ۱۰ نوار کاست حاوی تلاوت به بنده دادند و از من خواستند آیات و سوره‌های مربوط به این تلاوت‌ها را مشخص کنم.
در آن زمان مثل امروز نبود که ضبط صوت و گوشی و امکانات این چنینی وجود داشته باشد. ماشین پدرم ضبط صوتی داشت که من برای شنیدن تلاوت‌ها از این ضبط صوت استفاده میکردم و از این ضبط صوت‌های قدیمی در منزل داشتیم که نوار آن یک صفحه گرد بود و استفاده از آن اصلاً امکان نداشت بنابراین من از ضبط ماشین که در واقع یک ضبط متحرک بود استفاده میکردم و یک بلندگوی خیلی ساده با دو سیم به ضبط ماشین وصل میکردم و نوار کاست را گوش میکردم.
برای من خیلی سخت بود یک نوجوانی که چند ماهی بیش نیست وارد این عرصه شده و با امکانات کمی که وجود داشت با همراهی مادرم در طول یک هفته این سوره‌ها را مشخص کردم و روی نوار‌های کاست نوشتم. من با ذوقی و علاقه فراوان هر هفته با خش خشی که ضبط صوت داشت تلاوت‌ها را با اشتیاق گوش میکردم تقلید میکردم که برای سر صف مدرسه خودم را آماده کنم. این یکی از آن سختی‌ها در آن دوران بود. از دیگر مشقت‌ها می‌توانم به دوری منزل پدرم نسبت به تکیه حاج نوروزلر اشاره کنم که علیرغم دوری راه هر چهارشنبه و هر صبح جمعه در جلسات قرآن شرکت میکردم. من همیشه به قرآن آموزان خودم یادآوری می‌کنم که منتظر نباشیم امکانات آنچنانی داشته باشیم. سختی و مشقت نباید جوان امروزی را از اهداف خود منصرف کند.
پس از یادگیری قرآن، فعالیت‌های قرآنی خود را از چه زمانی و در کجا آغاز کردید؟
فعالیت‌های قرآنی اینجانب حدوداً از سال ۷۰ به بعد شروع شد با اولین گروه‌های تواشیح که در تکیه حاج نوروزلر تشکیل شد من فعالیتم را آغاز کردم و در این گروه نیز از محضر استاد نصیری بهره بردم و با این استاد آشنا شدم و از حضور ایشان بهره بردم. بعد از آن با سازمان تبلیغات اسلامی و کلاس‌های استاد علی صحبتلو آشنا شدم و با سن کمی که داشتم وارد دوره‌های تربیت مربی شدم و دوره‌های سطح ۱ و ۲ تجوید را به مرور گذراندم.
جا دارد از این استاد بزرگوار هم خیلی تشکر کنم که حق زیادی به گردن جامعه قرآنی استان زنجان دارد. به همین منوال کلاس‌ها و آموزش‌های من ادامه پیدا کرد و در ادارات و ارگان‌های مختلف در ایام تابستان و اوقات فراغتی که داشتم کلاس‌های قرآنی تشکیل دادم و در کنار درس و مدرسه آموزش قرآن را نیز شروع کردم و تا همین لحظه به حمد الهی خادم قرآن و در محضر قرآن بوده ام.
از همان دوران نوجوانی در مسابقات قرآنی مختلف شرکت کردم و در سال ۱۳۷۷ نفر اول مسابقات بسیج کل کشور شدم. در مسابقات دانشجویی که سالیان متوالی در مشهد مقدس برگزار میشد توانستم مقام ممتاز را کسب کنم. در مسابقات اوقاف و امور خیریه نفر اول بخش منطقه‌ای در رشته قرائت شدم و حدوداً فعالیت‌های قرآنی اینجانب بالغ بر ۳۰ سال هست که در خدمت قرآن هستم.
به نظر خودتان تاکنون چند شاگرد در محضر قرآن تربیت کرده اید و آیا با شاگردان خود در ارتباط هستید ؟
به حول و قوه الهی در این چند سال در خدمت شاگردان زیادی بوده ام که در حال حاضر برخی از این قرآن آموزان مراحل آموزش را طی کرده و به مقام استادی رسیده اند. من از همان سنین نوجوانی کلاس آموزش قرآن کریم را شروع کردم و شاگردان متعددی داشتم. حدود سال ۷۵ یا ۷۶ من تدرس کردم و با اکثر این شاگردان در ارتباط هستم.
در حال حاضر در چه حوزه‌ای از قرآن فعالیت می‌کنید؟
در حال حاضر بنده در زمینه تدریس صوت و لحن فعالیت دارم و کلاس‌های تخصصی صوت و لحن قرآن کریم و همچنین برگزاری کرسی تلاوت در شهر زنجان بصورت هفتگی جزء برنامه‌های من میباشد و روز‌های یکشنبه در موسسه دارالقرآن الکریم این جلسات برگزار می‌شود. در امر داوری قرآن نیز که حدوداً از سال ۷۵ در رشته داوری صوت و لحن مشغول فعالیت هستم.
مدرک تربیت معلم روخوانی و روانخوانی و تجوید، تربیت ممتحن قرآن، داوری استانی صوت و لحن، سابقه داوری در مسابقات کشوری، برگزاری کارگاه‌های آموزشی قرآنی برای فرهنگیان، برگزاری کارگاه آموزش صوت و لحن برای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان، ترجمه و تفسیر قرآن به زبان انگلیسی از فعالیت‌های مهم من در این دوران بوده است.
به نظر خودتان چرا مردم شما را به عنوان فعال قرآنی شاخص استان می‌شناسند و رمز موفقیت شما در این مسیر چیست؟
اینکه مردم عزیزم بندی حقیر را به عنوان یک شاخص قرآنی در استان می‌شناسند لطف خدا و مردم عزیزم بوده و رمز موفقیت را اخلاص و نیت خالصانه میدانم. در هر صنف و شغلی که هستیم اگر رضای لله وجود داشته باشد می‌تواند بین مردم تاثیرگذار باشد واژه من شاید کلمه خیلی جالبی نباشد، اما تلاشم بر این بوده که از صمیم قلب و بدون هیچ چشم داشتی در خدمت قرآن باشم و تا جایی که توانستم به لطف رحمت و برکتی که خداوند در حق من داشته و صدای خوب یکی از این الطاف الهی میباشد سعی کردم از این نعمت در راهی استفاده کنم که رضایت خداوند در آن باشد و شاید بتوان گفت همین عامل مقبولیت در بین مردم بوده است و امیدوارم مردم عزیزم از من راضی بوده باشند.
به نظر شما تأثیر انقلاب بر روی فعالیت‌های قرآنی چگونه بوده است و رویکرد جلسات و برنامه‌های قرآنی پس از انقلاب چه تغییری داشته اند؟ و آیا می‌توان گفت جریان فعالیت‌های قرآنی پس از انقلاب در مسیر رشد و تأثیرگذاری در جامعه بوده است؟
خدا را شاکرم که به برکت انقلاب اسلامی فعالیت‌های قرآنی در جامعه اسلامی ما بسیار پررنگ‌تر شده و روح بنیانگذار کبیر ما و انقلاب شاد که چقدر به این امر اهمیت دادند. جلسات قرآن خانگی و عمومی افزایش چشمگیر داشته و رهبر عزیزمان هم تاکید به برگزاری جلسات استماع و تلاوت قرآن کریم دارند و این نشان دهنده اهمیت قرآن در جامعه است.
اما من احساس می‌کنم در بعضی مراحل عقب افتادیم و بعضی جا‌ها از نسلی که در حال رشد است جا مانده ایم و باید تدابیر بسیار بهتری برای جبران این جا ماندگی بیندیشیم تا بتوانیم نسل جوان و نوجوان امروز را جذب کنیم شاید نسلی که در دهه ۶۰ و ۷۰ بودند راهشان را پیدا کرده اند، اما من عامری و یا عزیزانی که در این مسیر هستیم مسئولیت بسیار سنگینی بر عهده داریم که بتوانیم قشر نوجوان و جوان امروزی را جذب و راغب به قرآن کنیم.
ما آنگونه که باید و شاید نتوانستیم تاثیر زیادی درجامعه بگذاریم و دلیل این امر هجوم همه جانبه دشمنانی است که لحظه‌ای دست خالی ننشسته اند که ما به راحتی بتوانیم در کشورمان بدون هیچ مانعی فعالیت و رشد کنیم. شاید یک جا‌هایی دشمن و جهان غرب خیلی از ما جلوتر بوده و فعالیت تاثیر گزارتری در جهت مانع شدن برای فعالیت‌های قرآنی داشته اند. این امر مسئولیت جامعه و قشر قرآنی را بیشتر می‌کند تا با سرعتی خیلی بیشتر از سرعت معاندین و مخالفین تلاش کنیم جوانان و نوجوانان را جذب کنیم. این مساله نیازمند تفکر عمیق است تا بتوانیم جاذب این دو قشر باشیم نه دافع. با زبان خود بچه‌ها با روشی که به هر حال نیاز به مطالعه دارد بتوانیم تاثیرگذاری مثبت در این قشر داشته باشیم.
از خاطرات قرآنی خود از زمان قبل انقلاب و اوایل انقلاب و جبهه بیان کنید.
با توجه به اینکه من خودم متولد انقلاب هستم و اسفند ۵۷ متولد شده ام قبل از انقلاب خاطره‌ای ندارم جز آنچه از بزرگتر‌ها شنیده ام. اما در دوران نوجوانی و کودکی ام که زمان مدرسه و دبستان بود علاقه‌ای که تلاوت قرآن سر صف در مدرسه داشتم مخصوصا با بلندگو‌های موجود در آن دوران که در دست گرفتن میکروفن حلاوت و شیرینی خاصی داشت و احساس می‌کردیم هر کسی آن بلندگوی دستی را روی شانه اش بگیرد مثل این است که فتح بزرگی انجام داده، برای من فوق العاده یک خاطره جالب بود و، چون خودم آیات قرآن را تلاوت میکردم بسیار لذت میبردم که سر صف با بلندگو بتوانم برای بچه‌ها قرآن بخوانم و اینکه اگر نماز جماعتی بود به عنوان مکبر حضور داشته باشم. عضو گروه تواشیح مدرسه بودم و همین تجربه باعث شد من چندین سال در موسسه دارالقرآن سرگروه تواشیح در این مرکز بودم.
چه پیشنهاداتی برای توسعه و ترویج بیشترفرهنگ قرآنی و انس بیشتر عموم جامعه با قرآن کریم به ویژه جوانان و نوجوانان در سطح استان دارید؟
چون خودم با قشر نوجوان و جوان سر و کار دارم و با این قشر از جامعه در ارتباط هستم، معتقدم بچه‌های ما بسیار بچه‌های پاک و معصومی هستند هیچ گناهی از این بابت که بدون اطلاع و آگاهی وارد مسائلی می‌شوند ندارند، اما من و امثال من که به عنوان یک شخص آگاه مطرح هستیم و می‌توانیم به این قشر کمک کنیم باید دلسوزانه رفتار کنیم نباید بچه‌های این دوره زمانه را با بچه‌های ۲۰ سال پیش مقایسه کرد نباید بچه‌های این دوره را با نسل خودمان مقایسه کنیم این کاملا یک کار اشتباه است هر نسلی زبان خودش را دارد.
من به عنوان یک معلم باید زبان بچه‌ها را یاد بگیرم تا بتوانم با نوجوانان یک ارتباط قلبی برقرار کنم. اگر بتوانیم به قلب بچه‌ها و نوجوانان نفوذ کنیم مطمئن باشیم ۵۰ یا ۶۰ درصد راه را طی کرده ایم نوجوان نیاز به توجه دارد ارتباط با نوجوان را دریغ نکنیم با یک هدیه کوچک با یک زبان خوش می‌توان بچه‌ها جذب کرد. در این دوران تحکم و دعوا و خشونت جواب نمیدهد. من ازدوستان قرآنی خواهش می‌کنم با احترام و آگاهی در راهی که قدم گذاشته ایم تلاش کنیم تا با نوجوانان ارتباط برقرار کنیم بیایید اجازه ندهیم بیش از این بچه‌ها از ما فاصله بگیرند و با محبت و رفتار خوش قرآن را وارد قلب نوجوانان کنیم.
شما چقدر جریانات مردمی و فعالیت‌های مردمی را در حوزه فعالیت‌های قرآنی مؤثر می‌دانید؟ اینکه می‌گویند فعالیت‌های قرآنی باید مردمی باشد به چه معناست؟ به نظر شما مردم چه کمکی می‌توانند در این مسیر داشته باشند؟
من احساس می‌کنم فعالیت‌های مردمی در زمینه قرآن یک مقدار کمرنگ است در جامعه امروزی ما بحث مداحی خیلی پررنگ‌تر و قوی‌تر از بحث قرآن است که این خودش جای تامل دارد. قرآن کتاب آسمانی ماست و ما یک مسئولیتی در قبال قرآن داریم اگر بتوانیم حتی از همان محیط کار خودمان یا منزل شخصی خودمان از جلسات ساده‌ای که وجود دارد بصورت هفتگی، هر دو هفته یه بار یا ماهیانه استفاده کرده و جلساتی بصورت خودجوش و بدون تشریفات برگزار کنیم رونق زیادی به مجالس قرآن خواهیم داد. اهمیتی که به مهمانی هایمان می‌دهیم همین اهمیت را به جلسات قرآن داده و جلسات را پر رونق برگزار کنیم.
محافل قرآن ما نباید بی‌رنگ و رو باشد. نباید در محافل قرآنی ما همه لباس مشکی بپوشند خواهش من این است که به این مسائل دقت شود تا نسل امروز ما با مشاهده اینگونه رفتار‌ها از قرآن و جلسات قرآنی فاصله نگیرد. باید جلسا ت قرآن را به جلساتی شاد تبدیل کنیم و در جذب نوجوانان برای حضور در جلسات قرآنی تلاش کنیم. جلسات قرآن صرفا جهت حضور بزرگتر‌ها نیست به بهانه شلوغی و سر و صدا، کودکان و نوجوانان را از مجالس قرآنی دور نکنیم. تا دیر نشده باید به فکر این نسل باشیم.
فعالیت‌های قرآنی در استان خود را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
فعالیت‌های قرآنی استان زنجان بعد از یک دوران رکود نسبتاً چند سالی هست که با وجود موسسات و مراکز مختلف که در شهر و استان هست رونق گرفته است. ولی نمی‌تواند و یا نتوانسته نظر اکثریت مردم را جلب کند. من به شخصه از فضای قرآنی استان زنجان راضی نیستم با اینکه تعداد قرآنیان زیاد است، ولی زمانی که جلسات قرآنی برگزار می‌شود استقبال کم است و جلسات رونق آنچنانی ندارد. مراکزی که با عنوان‌هایی در قالب موسسات قرآنی تاسیس می‌شود یا مدارس غیرانتفاعی که افتتاح می‌شوند از عنوان قرآنی استفاده می‌کنند، ولی در فضای مدرسه هیچ بویی از فضای معنوی و قرآنی نیست.
به نظرم ما در قبال شغلی که داریم مسئول هستیم و نیاز به کار فراوان داریم. باید منیت‌ها را کنار بگذاریم و برای اعتلای فرهنگ قرآنی استان خودمان تلاش کنیم. هر عزیزی در هر شغل و منصبی که هست در مجالس قرآنی شرکت کنیم و صرفا جنبه مادی این مجالس را در نظر نگیریم و از این جنبه هم در نظر بگیریم که یک باقیات الصالحات برای خود ذخیره کنیم.
به نظر شما ظرفیت‌ها و نقاط قوت جامعه قرآنی استان و شهرستان زنجان چیست؟ و چه آسیب‌ها و خلاء‌هایی در بحث قرآنی استان و شهرستان وجود دارد؟
الحمدلله ما پتانسیل بسیار خوبی در زمینه قرآنی در استان زنجان داریم قاریان خوب، پیشکسوتان قوی و قدر، حافظان بسیار توانمند. ولی متاسفانه ایراد جامعه قرآنی استان زنجان این است که همبستگی و یکپارچگی ما خیلی کم است قدر پیشکسوتان قرآنی را آنگونه که باید و شاید نمی‌دانیم. قرآنیانی که قبل از ما بودند را ارج نمی‌نهیم. قدر گذشته‌ها و نیرو‌هایی که ۳۰ یا ۴۰ سال قبل بودند را نمی‌دانیم. نسل جدید جای خود و نسل قدیم جای خود، ارج و قرب هر نسلی باید حفظ شود؛ این مورد برای استان زنجان یک ضعف است که چرا نباید قدر اساتید پیشکسوتمان را که در استان وجود دارند را ندانیم و اسمی از آن‌ها در میان نباشد. امسال در مسابقات بین المللی اگر عزیزان دیده باشند دوباره بعد از ۱۴ یا ۱۵ سال هم استاد پرهیزکار به عنوان هادی حفاظ و هم استاد سلیمی به عنوان مجری در مسابقات حضور داشتند و این حرکت خیلی زیبایی در جامعه قرآنی بود.
در استان زنجان متاسفانه این ضرب المثل قدیمی مصداقیت پیدا کرده است: «نو که اومد به بازار کهنه میشه دل آزار» این در زنجان به عینه دیده می‌شود. به نظر من حیف است و این پیشکسوتانی که در زنجان حضور دارند باید در صحنه‌های مختلف حضور داشته باشند و نسل جدید در کنار نسل قدیم در صحنه باشند.
انتظار شما از مسئولین استان در زمینه قرآن چیست؟
انتظار من این است به حول و قوه الهی مسئولین محترم استان توجه ویژه‌ای به قرآن داشته باشند. قرآن و اهل بیت دو رکن جدا نشدنی از هم هستند. در استان ما توجه خاص و ویژه به مداحی و محافل مداحی وجود دارد و محافل مداحی بسیار قوی در استان داریم. آیا این عنایت و توجه ویژه به محافل قرآنی هم وجود دارد و محافل قرآنی هم رونق آنچنانی دارد؟ مسئولین محترم استان لطف کنند و توجه ویژه‌ای داشته باشند و امکاناتی به جامعه قرآنی اختصاص دهند؛ تشویق و جایزه و توجه به نسل امروزی در جامعه ما خیلی جذابیت دارد. می‌توان از مدارس شروع کرد توجه به حافظ و قاریان نوجوان در مدارس از نظر جوایزی که به این دانش آموزان اختصاص داده می‌شود می‌تواند تشویقی باشد برای رونق گرفتن جلسات قرآنی و حضور نوجوانان در این محافل و اگر این‌ها خوب تغذیه شوند برای موسسات دیگر هم می‌تواند بسیار تاثیر گذار باشد. باید دست به دست هم بدهیم که حق قرآن را ادا کنیم. هر فرد به تنهایی نمی‌تواند کار بزرگ انجام دهد کار بزرگ همکاری می‌طلبد، همه با هم به ریسمان الهی چنگ بزنیم و از خود خداوند کمک بگیریم. اگر منیت‌ها را کنار بگذاریم می‌توانیم در مسیر پیشرفت قدم برداریم.
اگر مطلب و نکته خاصی دارید که در سوالات به آن اشاره نشد، در انتها بفرمایید.
آرزوی سربلندی برای تمام نوجوانان و جوانان و مردم عزیز استانم دارم و خدا را شاکرم که این فرصت را در اختیار بنده قرار دادید. از سازمان تبلیغات استان بسیار سپاسگزارم که این فرصت را فراهم کردید. جا دارد باز هم در آخر از اساتید به نام استان از جناب استاد نصیری بزرگوار و استاد چهل امیرانی و بقیه عزیزانی که برای مسائل قرآنی استان دغدغه‌مند هستند تقدیر و تشکر می‌کنم.
با تشکر که در این مصاحبه شرکت داشتید.
