حجاب و عفاف بانوان اهل بیت (ع) در صحرای کربلا

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، حجت‌الاسلام والمسلمین سید مهدی هاشمی کارشناس مذهبی استان هرمزگان در یادداشتی نوشت: اگر نگاهی به حادثه عاشورا داشته باشیم، درمی‌یابیم که در موضوع عفاف و حجاب، سیدالشهداء(ع) از همان ابتدای ورود به کربلا، به این موضوع اهمیت قائل شد و راهکارهایی برای حریم عفاف و حجاب انجام دادند. 

یکی از اقدامات امام حسین(ع) در کربلا، انتخاب محل خیمه‌هاست که نشان‌دهنده اهمیت ایشان به موضوع عفاف و حجاب در کربلاست.

آن حضرت، خیمه‌های اهل بیت(ع) را در میان خندقی هلالی شکل قرار دادند، روز عصر تاسوعا، وقتی که امام حسین(ع) درخواست کرد تا جنگ را به روز بعد موکول کنند و یک شب مهلت خواست، لذا دستور داد چوب‌ها و نی‌هایی را داخل آن خندق بریزند، و در روز عاشورا دستور دادند آن چوب‌ها و نی‌ها را در خندق آتیش بزنند تا مبادا دشمن از پشت سر به حریم اهل بیت حمله کند.

امام حسین(ع) شب عاشورا خیمه‌های اهل بیت رو به هم نزدیک قرار داد و طناب‌هایی بهم پیوسته را به این خیمه‌ها وصل کرد تا اگر دشمن از خندق عبور کرد نتواند از این طناب‌ها عبور کند و به حریم اهل بیت(ع) حمله‌ور شود. 

 مسئله حفظ حریم اهل بیت(ع) به حدی برای سیدالشهدا(ع) مهم بود که در جنگ‌هایی که روز عاشورا اتفاق افتاد آن حضرت از خیمه‌های اهل بیت(ع) زیاد فاصله نمی‌گرفت.

امام حسین(ع) در روز عاشورا از خیام اهل بیت(ع) فاصله می‌گرفتند بلافاصله مجدد به سمت خیام باز می‌گشتند تا اهل بیت(ع) با حضور امام، آرامش بگیرند.

حتی آن لحظه‌ای که امام حسین(ع) در گودال قتلگاه، آماج تیرها و نیزه‌ها قرار گرفتند، فریاد زدند «وای بر شما ای آل ابوسفیان، اگر دین ندارید، اگر از مرگ و آخرت نمی‌ترسید حداقل آزادمرد باشید، به اصل و نسب خود برگردید، مگر شما عرب نیستید!؟» و به شمر فرمودند تا زمانی که من زنده‌ام هیچکس به حریم زنان وارد نشود.

اعراب دوران جاهلیت نیز برای جنگ‌های خودشان، یک قانون قانونی داشتند، لحظه‌ای که شمر برای جدا کردن سر مبارک سیدالشهدا(ع) وارد قتلگاه شد ایشان به شمر فرمودند با من سر جنگ دارید زنان چه گناهی دارند، در ادامه به شمر ملعون این جمله را بیان کردند که به طغیانگران بگو وارد حریم زنان و کودکان نشوند و کسی اطراف خیام زنان و کودکان نرود و شمر نیز این کار را انجام داد.

این مسئله درسی برای جامعه و همه ماست که امام حسین(ع) تا آخرین قطره خونشان، اجازه ندادند کسی به حریم زنان و کودکان تعرضی داشته باشد، و سعی داشتند تا آنان را در معرض نامحرم حفظ کند و این نشان‌دهنده غیرت دینی و حفظ حریم اهل بیت در دین و مکتب است.

بعد از عاشورا نیز وقتی دشمن به خیمه‌ها حمله ور شد و آنها را به آتش کشید حضرت زینب کبری(س) از امام سجاد(ع) کسب تکلیف می‌کنند که در چنین شرایطی چکار کنند و ایشان فرمودند خیمه‌ها را ترک کنند، دختر خردسالی به نام «فاطمه صغری» حین فرار ازدست دشمن، یکی از ملعونین ضربه‌ای به ایشان می‌زند به این دختر بیهوش می‌شود، لحظه‌ای که به هوش می‌آید سرش در دامان عمه‌اش زینب کبری(س) است، جمله‌ای که به این حضرت می‌گوید بیانگر اهمیت حفظ حجاب در کربلاست که همه زنان و دختران جامعه اسلامی که پیرو مکتب سیدالشهداء(ع) است باید از آن درس بگیرند، این دختر می‌گوید عمه، آیا پارچه یا چادری هست که با آن، سرم را از دید نامحرم بپوشانم.

حکایت روز عاشورا بیانگر آن است که اهل بیت(ع) تمام تلاش خود را برای حفظ پوشش و حجاب در صحرای کربلا بکار گرفتند حتی در جریان اسارت، آنچه برایشان مهم بود حجاب و پوشش بود، لحظه ورود اسرا به شام، آنجایی که سهل ساعدی نزد امام سجاد(ع) رفت و از ایشان پرسید آیا کاری از من ساخته است، امام فرمودند پولی به نیزه‌داران بدهید تا به ناموس، زنان و حریم ما نگاه نکنند، جلوتر بروند و حریم زنان حفظ شود.