اینجا زندگی با آیه‌ها رنگ دیگری دارد

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، حسینیه امام حسن (ع) شهرکرد، در میان مردم شهر محبوبیت زیادی دارد و طرفداران فراوانی از اقشار مختلف را به خود جذب کرده، این مکان مقدس نه تنها برای برگزاری مراسمات مذهبی، بلکه به دلیل اعتبار و جایگاه معنوی‌اش در نزد مردم، به حاجت دادن و رفع نیازهای روحی و مادی شهرت یافته است. بسیاری از کسانی که به این حسینیه مراجعه می‌کنند، از برکات و فیوضات آنجا سخن گفته و باور دارند که حاجاتشان در این مکان مقدس برآورده می‌شود. این شهرت به دلیل ارتباط عمیق مردم با امام حسن (ع) و ارادت به اهل بیت است که باعث شده این حسینیه در دل‌ها جایگاه ویژه‌ای پیدا کند.

حضور بچه‌های کوچک در حسینیه امام حسن (ع)، واقعاً دل‌نشین است. این بچه‌ها با وجود سن کم، با شور و شوق خاصی در مراسم‌ها شرکت می‌کنند و همراه با بزرگ‌ترها در فضای معنوی حسینیه حضور دارند. صدای کودکانه آن‌ها که در کنار ذکرها و دعاهای بزرگ‌ترها به گوش می‌رسد، فضایی روحانی و خاص را در حسینیه ایجاد می‌کند.

این حضور نه تنها برکت‌های معنوی را دوچندان می‌کند، بلکه به نوعی نسل‌های آینده را با آموزه‌های دینی و مذهبی آشنا می‌سازد. بچه‌ها در کنار بزرگ‌ترها، از همان دوران کودکی با مفاهیم عشق به اهل بیت (ع)، ارادت به امام حسن (ع)، و احترام به سنت‌های اسلامی آشنا می‌شوند و این تجربه‌ها در شکل‌گیری شخصیت و هویت دینی آن‌ها تاثیرگذار است.

حسینه امام حسن (ع) برای من یک مکان ویژه است

محیا اسلام‌پناه کودک خردسالی است که همراه با مادرش همه روزه برای جزءخوانی به حسینیه امام حسن(ع) می‌رود، در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا فضای حسینیه را یک دنیای خاص و پر از حس‌های خوب توصیف می‌کند و می‌گوید: وقتی وارد حسینیه می‌شوم، بوی عطر خوش سجاده‌ها و نذری‌هایی که می‌پزند به مشامم می‌رسد.

این دختر بچه ادامه داد: وقتی سوره‌های کوچک قرآن را حفظ می‌کنم خادمان حسینیه به من جایزه می‌دهند. خیلی خوشحالم چون باعث می‌شود بیشتر دوست داشته باشم قرآن رو حفظ کنم و همیشه به یاد خدا باشم.

او بیان می‌کند: شکلات‌هایی که در اعیاد مختلف روی سر ما می‌ریزند یک هیجانی عمیق در دل من و دوستانم ایجاد می‌شود، یا مثلا وقتی همه‌ جا پر از صدای عزاداری و سینه‌زنی یا مولودی‌خوانی می‌شود را خیلی دوست دارم، حسینیه برای من یک جای خیلی ویژه است، چون همیشه پر از مهربانی، محبت و احترام است.

دوست دارم در تمام کارهای حسینیه همکاری کنم

محمدحسین اعتصامی نوجوان ۱۴ ساله‌ای که در حسینیه مکبر نماز است، به خبرنگار ایسنا می‌گوید: حسینیه برای من یه جای خاصی است که احساسات مختلفی را در آن تجربه می‌کنم. وقتی وارد می‌شوم، حس آرامشی دارم دیوارها پر از عکس‌ها و نوشته‌هایی است که آدم را به فکر می‌برد، همه چیز در حسینیه با یه هدف خاص انجام می‌شود، حتی نذری‌هایی که می‌دهند، مثل یه نوع احترام به فرهنگ و اعتقادات مردم است.

این پسر نوجوان می‌گوید: صدای نوحه‌خوانی و روضه‌ها که در فضا پخش می‌شود، باعث می‌شود که حس کنم همه در کنار هم هستند و برای یه هدف بزرگ‌تر عزاداری می‌کنند. این فضا شاید برای من که نوجوانم، یه ترکیب از معنویت و همدلی باشد که در عین جوان بودن، یه حس عمیق از مسئولیت اجتماعی و فرهنگی را در من ایجاد می‌کند، هر بار که توی حسینیه هستم دلم می‌خواهد در همه کارها شریک باشم و همکاری کنم.

وقتی به حسینیه می‌روم ذهنم از دغدغه‌های روزمره پاک می‌شود

زهره حیدری از همسایگان حسینیه است، زن خانه‌داری است که هرروز برای ادای نماز و خواندن قرآن به حسینیه می‌رود، او می‌گوید: در این حسینیه کوچک، نوای قرآن به‌گونه‌ای دلنشین و آرامش‌بخش در فضا پخش می‌شود که دل‌ها را تسکین می‌دهد و روح‌ها را به آرامش می‌رساند. هر آیه‌ای که از زبان قاریان یا نمازگزاران شنیده می‌شود، همچون نسیمی ملایم است که دل‌های پریشان را آرام می‌کند و ذهن‌ها را از دغدغه‌های روزمره پاک می‌سازد.

او در ادامه بیان می‌کند: فضای این حسینیه، به‌ویژه در شب‌های رمضان یا روزهای ویژه عزاداری، با صدای قرآن و ذکرهای خاص، به جایی تبدیل می‌شود که انسان احساس می‌کند در محضر خداوند است. نور معنوی که از تلاوت قرآن ساطع می‌شود، نه تنها در فضای فیزیکی حسینیه بلکه در دل‌های مؤمنین نیز منعکس می‌شود، و این آرامش خاص، همچون پناهی برای روح و قلب‌های نیازمند به محبت الهی است.

در هر آیه درسی برای زندگی می‌یابم

سارا، نیز اکثر اوقات در حسینیه است و به عنوان خادم در پخت نذری‌ها کمک‌رسانی می‌کند، او می‌گوید: هر بار که به این حسینیه می‌آیم، انگار به یک پناهگاه روحانی وارد می‌شوم؛ جایی که در کنار دیگران می‌توانم به تلاوت قرآن بپردازم و در سکوت معنوی آن، دل خود را به خدا نزدیک‌تر کنم، رفت و آمد به این حسینیه، برای من حکم لحظاتی از انس با خداوند و اهل بیت را دارد؛ لحظاتی که در آن، قرآن خواندن فقط یک عبادت نیست بلکه یک تجربه معنوی است که در هر کلمه، حقیقتی جدید و در هر آیه، درسی برای زندگی می‌یابم.

این حسینیه کوچک، با تمامی سادگی و صفایش، مکان مناسبی برای جستجوی آرامش و اتصال به کلام الهی است

کبری ترکی، معلم قرآن در حسینیه نیز به خبرنگار ایسنا می‌گوید: در اینجا، قرآن خواندن تنها یک عمل عبادی نیست؛ بلکه به یک تجربه معنوی تبدیل می‌شود که روح فرد را تسکین می‌دهد و او را به سمت نزدیکی بیشتر به خداوند و اهل بیت (ع) هدایت می‌کند. این حسینیه کوچک، با تمامی سادگی و صفایش، مکان مناسبی برای جستجوی آرامش و اتصال به کلام الهی است.

در شب‌های ماه رمضان، این حسینیه، گرمای خاصی دارد

حسن بزرگ‌مهرنیا در گفت‌وگو با ایسنا اظهارکرد: حسینیه امام حسن (ع)، مکانی پر از تاریخ و معنویت است. داستان این حسینیه نه تنها در دل خود خاطرات مذهبی و فرهنگی فراوانی دارد، بلکه میراثی است که از یک جانباز به ارث رسیده است. این جانباز، پدر من و کسی است که در راه خدا و در دفاع از میهن، جان خود را فدای آرمان‌های بزرگ انسانی کرده است. ارثی که از او به حسینیه منتقل شده، نه تنها جنبه‌های مادی، بلکه بار معنوی و دینی فراوانی دارد که از نسل‌ها پیش به یادگار مانده است.

متولی حسینیه امام حسن مجتبی (ع) گفت: در شب‌های ماه رمضان، این حسینیه، گرمای خاصی دارد. صدای ذکر و دعا، همچون نغمه‌ای آرامش‌بخش از درون این فضای کوچک برمی‌خیزد و دل‌ها را به یاد خدا و پیام‌های قرآن می‌اندازد. مردم این محله، شاید کم‌جمعیت و ساده باشند، اما در کنار هم، در این حسینیه کوچک، به گونه‌ای صادقانه و بی‌ریا، ارتباطی عمیق با خداوند و اهل بیت (ع) برقرار می‌کنند. این حسینیه، به واقع جایی است که در آن، معنویت در کوچک‌ترین جزئیات هم دیده می‌شود و صفا و صمیمیت در دل‌ها جای می‌گیرد.

گزارش از مریم علیزاده، خبرنگار خبرگزاری ایسنا