بایرامی از نویسندگان مطرح و توانای معاصر است. او سال ۱۳۴۴ در روستای لاطران در دامنه کوه سبلان استان اردبیل به دنیا آمد. در اواخر دورۀ دبستان خانواده‌اش روستا را ترک می‌کنند و به تهران می‌آیند. هنوز خاطرات کودکی در ذهنش وجود دارد و موجد آثار ارزشمندی از او شده است. آثار بایرامی داستان نویس در زمینه کودکان و ادبیات جنگ تا به حال از ده مرجع، موفق به دریافت جایزه شده است.

جایزۀ خرس طلایی کشور آلمان و کبرای آبی و کتاب سال سوئیس را برای کتاب «کوه مرا صدازد» ازآن خود کرد. از دیگر آثار او می‌توان بر لبۀ پرتگاه (رمان)، بعد از کشتار (مجموعه داستان)، رعد یک بار غرید (داستان)، دود پشت تپه (رمان نوجوانان)، عقاب های تپۀ۶۰ (رمان نوجوانان)، دشت شقایق‌ها (خاطرۀ ادبی)، هفت روز آخر (خاطرۀ ادبی)، به کشتی نشسته (داستان)، به دنبال صدای او (مجموعه داستان)، عبور از کویر (داستان)، همراهان (مجموعه داستان)، دره پلنگ‌ها را نام برد.

دو رمان «مردگان باغ سبز» و رمان «لم یزرع» معروف‌تر از سایر آثار اوست. رمان «لم یزرع» او جایزه کتاب سال ۱۳۹۵ در بخش رمان و داستان بلند را از آن او کرده است. این رمان از چند زاویه دید بهره می‌برد. راوی اصلی رمان سربازی جوان با نام سعدون است که از شیعیان دجیل است و دلباخته احلی دختری از اهل سنت این منطقه است و سنت‌های قبیله‌ای اجازه وصلت به آنها نمی‌دهد. سعدون در بن بست این رویداد تصمیم می‌گیرد داوطلبانه عازم جبهه شود و این آغاز فرجامی عجیب برای اوست، فرجامی که برخلاف تصورش نه در جبهه که در زادگاهش که از آن فراری شده رقم می‌خورد.

محمدرضا بایرامی که از نویسندگان پرکار ادبیات دفاع مقدس است و در این رمان استیصال انسان در مقابله با پدیده جنگ را به زیبایی به تصویرکشیده است. او انسان‌هایی را به تصویر می‌کشد که از سویی در مواجهه با جنگ وجه انسانی زندگی خود را به کلی از دست داده‌اند و از سوی دیگر انسان‌هایی را تصویر می‌کند که جنگ اجازه چشیدن طعم شیرین زندگی را از آنها گرفته‌است.