«امام‌محوری» در اداره مساجد از «مسجدمحوری» مهم‌تر است

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، حجت‌الاسلام سید ناصر میرمحمدیان رئیس «بنیادهدایت» با دکتر عبدالحسین کلانتری معاون فرهنگی و اجتماعی وزیرعلوم، تحقیقات و فناوری دیدار کرد.

در ابتدای این دیدار حجت‌الاسلام سید ناصر میرمحمدیان مدیرعامل «بنیادهدایت»، ضمن تشریح مفهوم «مسجدمحوری» تصریح کرد: برای اینکه بتوانیم فضای جامعه را حداقل در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی مدیریت کنیم باید مجموعه بزرگ کشور را به مجموعه‌های کوچکتری تبدیل کنیم.
مدیرعامل «بنیادهدایت» ادامه داد: به همین منظور به مدل سازماندهی مکان پایه رسیدیم و پس از این مرحله اگر فرد با مفاهیم دینی آشنا باشد به سرعت به مسجدمحوری خواهد رسید. اما برای ما مهمتر از «مسجدمحوری»، «امام‌محوری» است و اگر مسجد، امام 

قوی نداشته باشد نمی‌تواند امور محله را به عهده بگیرد.
وی خاطرنشان کرد: یکی از وظایف امام محله، حل مسائل مردم و تقویت پیوندهای اجتماعی است، ما سه پیوند مؤمنین، خانواده و همسایه را در نظر گرفته‌ایم که هر سه پیوند ولایی جامعه هستند، هر کسی با هر یک از این گروه‌ها پیوندی برقرار کند درحقیقت ولایت الهی را جاری کرده است. تقویت این پیوندها تقویت جریان ولایت عرضی است که منجر به تقویت انسجام اجتماعی و حرکت توحیدی اجتماع کوچک محله می‌شود و توحید جمعی را رشد می دهد.
حجت‌الاسلام میرمحمدیان افزود: این پیوندها در حول خانه خدا شکل می گیرد و جنس آن ها محبت است و تنها در ابراز محبت کلامی خلاصه نمی شود، خدمت رسانی نمودی از ابراز محبت است.
مدیرعامل «بنیادهدایت» عنوان کرد: خروجی این خدمت رسانی، حل مسئله است. امام اگر بخواهد در محله امامت کند حتما باید به حل مسئله بپردازد و لازمه این کار تقویت امامان و یادگیری حل مسئله است.

عبدالحسین کلانتری معاون فرهنگی، اجتماعی وزیر علوم نیز ضمن اشاره به سیاست‌های غلطی که منجر به محدود شدن کارکردهای مسجد شد، به اهمیت جایگاه مسجد پرداخت و افزود: آخرین سنگر نهادین حفاظت از انسانیت مسجد است؛ جایی که روحیه جمع گرایی، از خودگذشتگی و دیگر مفاهیم انسانی و دینی احیاء می‌شود.

وی تمرکز بر روی مساجد و کارکردهای آن را وجدآور توصیف کرد و اظهار داشت: مساجد بنا به دلایلی و یا برخی سیاست‌هایی که بعضا عامدانه بودند، کارکردهای چندجانبه خود را از دست داده اند.
معاون فرهنگی، اجتماعی وزارت علوم، نمونه این سیاست‌ها را توسعه فرهنگسراها دانست و با نگاهی آسیب‌شناسانه به این مسئله، گفت: فرهنگسراها در ظاهر برای این منظور طراحی شدند تا افرادی را که به مسجد نمی رفتند را پوشش دهد؛ اما در نهایت اینگونه شد که برخی از اهل مسجد، نیز جذب فرهنگسراها شدند و از مسجد فاصله گرفتند.
وی با اشاره به موضوع «محله‌محوری» تصریح کرد: آنچه اهمیت دارد این است که ادبیات جهانی دوباره در حال بازگشت به سمت «محله‌محوری» است و پلیس محله، روابط همسایگی و نظایر این‌ها نمودی از این بازگشت است و بخش عظیمی از متفکران، حل معضلات جامعه مدرن را در احیای چارچوب محله می‌دانند.
کلانتری گفت: در ادبیات و تمدن ما مسجد جایگاه ویژه‌ای دارد و حل و فصل کننده بسیاری از مسائل و مشکلات است. مسائلی نظیر فردگرایی و خودخواهی وقتی در چارچوب محله و مسجد قرار می گیرد، رنگ می بازد. آخرین سنگر نهادین حفاظت از انسانیت مسجد است و آنجاست که روحیه جمع گرایی، از خودگذشتگی و ایثار و دیگر مفاهیم انسانی و دینی احیاء می‌شود.
معاون فرهنگی، اجتماعی وزارت علوم بیان کرد: خوشبختانه ما هنوز آن تجربه تلخ غرب یعنی فردگرایی مفرط را نداریم. بهره‌گیری از مسجد در این خصوص ذی‌قیمت است و می توان از آن به‌عنوان یک میان‌بُر بهره برد و بدون اینکه به مرحله فردگرایی وارد شویم با بهره گیری از جمع ها و محیط های جمعی به مسیر خود ادامه دهیم.
وی پیوند زدن موضوع مسجد محوری و محله محوری و جریان دانشجویی را مهم ارزیابی کرد و افزود: ما نزدیک به 20 هزار کانون فرهنگی، هنری، تشکل دانشجویی و انجمن علمی در سطح کشور داریم که در این عرصه می‌توانند ورود پیدا کنند.
کلانتری گفت: اصل ماجرا اتصال جریان دانشجویی به اتفاق بزرگی به نام مسجد محوری است. در خلال فعالیت های انقلابی و پس از آن و در جریان دفاع مقدس جریان دانشجویی از طریق مساجد بسیج می شدند. هرچند ممکن است سویه هایی وجود داشته باشد که نشان دهد این دو با هم ناهمسازند اما تجربه تاریخی حاکی از این است که همسازی خوبی بین جریان دانشجویی و مسجد وجود دارد و برکات خوبی را نیز به همراه دارد.
کلانتری

ادامه داد: این پیوند در حال حاضر نیز ادامه دارد و ما شاهدیم که در برخی از مناطق محروم، مساجد پایگاهی است برای برگزاری تدریس فوق برنامه برای دانش آموزان کم بضاعت که از جانب دانشجویان شکل می گیرد. امید است که بتوانیم ارتباط بین دانشجویان، امامان محله و مساجد را پایدار کنیم.