مهمونی غدیر؛ فستیوال بی لوگوهای عاشق علی

حجت الاسلام میلاد امینی موحد از فعالان فرهنگی با انتشار یادداشتی نسبت به رویداد مهمونی کیلیومتری واکنش نشان داد.

سنت فراموش شده یا ابداعی جذاب؟

وقتی پیرامون عیدغدیر خم در تاریخ اسلام جستجو میکنم با واژه های غریبی چون روز شادی و سرور[1]، روز هدیه دادن[2]، روز اطعام مومنین[3]، روز آراستگی[4] می شوم. مناسکی که تا پیش از مهمونی غدیر در کشور اسلامی ایران که مفتخر به ولایت حضرت علی است کمتر توجه می شد.

شاید کمتر شنیده باشید اما کریم اهل بیت امام حسن مجتبی از پیشتازان بزرگداشت روز عید غدیر بود  و همه ساله سفره اطعام ایشان با حضور غنی و فقیردر شهر زبانزد خاص و عام بود.

آنچه در مهمونی غدیر کشور مشاهده شد رجوع مردم به دین و مناسک آن در بزرگداشت عید امامت و ولایت بود که البته باید تاکید کرد هنوز به قله خود نرسیده و قطعا در سال های بعد رشد و نمو این جریان محسوس تر خواهد بود.

سوپاپ تنظیم حزن و فرح

دروغ چرا؟! سال‌هاست که میان عزاداری‌ها، شادی و سرور را فراموش کردیم و البته میان جشن‌ها، عظمت بزرگترین عید مسلمین را یادمان رفته بود.طبق یک قانوان نانوشته نمود رسانه ای برنامه های عزاداری از محرم و فاطمیه تا اجتماع مدافعان حرم و دهه آخر صفر از برنامه های فرح و سرور مردم در شادی اهلبیت بسیار زیاد بوده است. امری که انگشت اتهام کج فهم ها را به سوی بی برنامگی دین در امر نشاط، سرور و شادی اسلامی قرار می داد.

حالا انگار این جشن، یک کیلومتر، دو کیلومتر یا بیشتر، در استان های مختلف آبی بر آتش این فراموشی شده باشد؛ انگار به راهی نو برای اجتماعی شدن نسل آینده جامعه با زمینه‌ای انسانی و دینی تبدیل شده باشد.

فستیوال بی لوگوهای عاشق علی

جنگ و ستیز لوگوهای ادارات در برنامه های مختلف دولتی، مردم را از تهیه گزارشات لیستی و فاکتور کردن حضورها بنام مدیران دولتی خسته کرده است. اساسا حماسه ها بدون لوگو و آرم دولتی شکل میگیرد. نمونه اش 9 دی یا حضور میلیونی زائران در مواکب اربعین حسینی... . مهمونی غدیر فستیوال بی لوگوهای عاشق علی است، همان ها که  اگر هم عکسی از موکبشان میگرند برای ثبت در آلبوم عکس خانوادگی است نه گالری تصاویر روابط عمومی هیچ ارگان و سازمانی!

امسال در گرمای بالای 50 درجه خوزستان بیش از یک میلیون و دویست هزار پرس غذای متبرک تنها توسط نیکوکاران مساجد و هیئات پخت شد که این رقم غیر از اطعام های غیر تشکلی است. پخت غذایی که تنها دلیل حضور خادمانش عشق علی است.

مهمونی غدیر به ما یاد داد که حضور مردم باید نمود وفاق ملی باشد نه محل زورآزمایی لوگوهای ادارات!

مهمونی که نباید حکومتی شود اما ...

جمله «مراقب باشید جشن غدیر حکومتی نشود» نباید مستمسکی برای عدم ایفای نقش نهادهای موظف در مهمونی غدیر شود. نهادهای مختلفی در سطح کشور با نیروهای انسانی و امکانات عجیب و غریب موظف به ایجاد بستری برای نشاط اجتماعی مردم ایران هستند. حالا که بستر مهمونی غدیر توسط مجموعه های مردمی راه افتاده و از ده ها جشنواره و نمایشگاه و رویداد دولتی مفیدتر بوده، وظیفه ادارات دولتی در حمایت و تسهیل گری بی مزد و منت از این حرکت را دوچندان می کند. شاید روزی فهرست مفصلی از وظایف بر زمین مانده توسط ادارات در این رویدادها را منتشر خواهم کرد.

مهمونی کیلومتری؛ اربعین ایرانی هاست

وقتی سال 1385 برای اولین بار به زیارت اربعین رفتم، آنقدر زائران ایرانی اندک بودند که مرزبانی با وسواس اجازه خروج از خاک ایران را بصورت انفرادی می داد. هنوز سربازان آمریکایی در مرز بصره مستقر بودند. شاید اگر آنها از امروز اربعین خبر داشتند اجازه گسترش این پدیده را نمی دادند! اما حالا 23 میلیون نفر زائران از طبقه های مختلف مردم برای حضور در این رویداد جهانی حاضر می شوند و با وجود تمکن مالی پای پیاده در مسیر حرکت می کنند.

یافته ها نشان می دهد مهمونی غدیر سال به سال گسترش خواهد یافت و در سال های نه چندان دور شاهد حضور مهمانان خارجی برای مشارکت  در این جشن بین المللی خواهیم بود. حضوری که نماد عشق و ارادت دنیا به علی از قلب ایران خواهد شد.

******************************************

[1] انه یوم عید و فرح و سرور – امام صادق علیه السلام – کتاب الغدیر جلید 1 ص286

[2] اذا تلاقیتم تهابوالنعمه – امام علی علیه السلام- وسایل الشیعه  ج 7 ص 327

[3] و هو یوم الاطعام – امام علی علیه السلام- بحارالانوار ج 98 ص 323

[4] انه سوم الفرح – امام رضا علیه السلام – کتاب المراقبات ص257