معلمان قرآن؛ حلقه اتصال جامعه به خداوند

به گزارش روابط عمومی تبلیغات اسلامی چهارمحال‌وبختیاری، حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی طاهری، چهارشنبه ۵ آبان‌ماه در آیین تجلیل از فعالان قرآنی شهرستان لردگان که با حضور امام جمعه و مسئولان این شهر در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) محله حاجی‌آباد لردگان در قالب پنج‌شنبه‌های قرآنی برگزار شد، با اشاره به روایتی به‌نقل از کتاب فضل القرآن اصول کافی، اظهار کرد: مضمون روایت این است که در روز قیامت جمعی را در میان گروه‌های مختلف عبور می‌دهند که نه از شهدای بری و نه از شهدای بحری‌اند بلکه حاملان قرآن کریم هستند؛ اینان با توجه و انس و الفت با قرآن کریم  در دنیا، مشمول شکوه رسول خدا(ص) از امتش در پیشگاه خداوند نمی‌شوند که: يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا (فرقان/۳۰)، بارالها تو آگاهی که امت من این قرآن را به کلی متروک و رها کردند.

وی با طرح این پرسش که معلم قرآن را چگونه باید توصیف کرد؟ ادامه داد: خداوند متعال به‌ تصریح آیات آغازین سوره مبارکه الرحمن، خودش را معلم قرآن معرفی می‌کند؛ با یک نگاه واژگانی به این آیات شریفه، این پرسش مطرح می‌شود که چرا خداوند در معرفی خود به‌عنوان معلم قرآن از صفت رحمانیت استفاده می‌کند؟

طاهری با تصریح اینکه رحمان پس از اسم جامع و اعظم خداوند یعنی الله، وسیع‌ترین صفت خداوند است، افزود: به‌کار بردن صفت رحمانیت با توجه به‌ وسعت معنای آن در مورد هیچ کسی جز ذات اقدس پروردگار موضوعیت ندارد و صحیح نیست. در این آیات متوجه یک شیوه تربیتی قرآن می‌شویم که خداوند متعال وقتی با برخی از اهالی دین و دیانت سخن می‌گوید ضرورتا با صفت رحمان با آنان مواجهه نمی‌کند، خداوند نسبت به مؤمنان رئوف و رحیم است اما صفت رحمان را در قبال آنان استفاده نکرده است.

مدیرکل تبلیغات اسلامی استان ادامه داد: موضوع صفت رحمانیت از جمله در آیات آغازین سوره مبارکه الرحمن، خلقت و آفرینش و از حوزه تکوین است. تکوین یعنی آنکه اختیار بشر در آن راهی ندارد، برای نمونه انسان هیچ نقشی در مایع بودن یا ترکیبات آب ندارد، خداوند آب را برای همه عالم اعم از مومن و غیرمومن و بلکه انسان و غیر انسان خلق کرده و این مصداق رحمانیت خداوند متعال است، لذا خداوند در مواجهه تربیتی با انسان، مخاطبش انسان خاص نیست و رحمت رحمانیه الهی شامل تمام عالم می‌شود.

طاهری در خصوص تعبیر رحمت در قرآن کریم توضیح داد: قسمی ناظر به رحمت‌هایی که با انزل همراه هستند و در دو مورد یعنی باران و قرآن به‌کار رفته است. باران از حوزه رحمانیت خداست و وقتی می‌بارد همه از آن بهره‌مند می‌شوند، قرآن کریم نیز برای همه است اگرچه تنها بخشی از عالم از آن استفاده کنند اما پیامبر(ص) خطاب به ابوذر غفاری فرمودند: أرسلني إلي كافةً النّاس، یعنی برای همه انسان‌ها رسالت یافتم.

وی تفاوت نزول باران و نزول قرآن کریم را یادآور شد و گفت: به‌تعبیر بزرگان رحمت باران رحمت انداختنی است همچون سنگی که از بالای کوه به پایین پرتاب می‌کنیم، اما رحمت قرآن رحمت آویختنی است مانند طنابی که از بالای کوه آویزان می‌کنیم تا پایین بیاییم. لذا قرآن کریم یک سر ریسمان را در دست خداوند قرار می‌دهد، چرا که قرآن الْعُرْوَة‌ِ الْوُثْقَی‌َ و حَبْلَ اللَّهِ الْمَتینَ و دستگیری اطمینان‌بخش است که هر کسی به آن تمسک جوید تحت‌الحفظ و ایمن خواهد بود. جدایی انسان از قرآن به‌معنای جدایی از دست خداوند است.

طاهری بیان کرد: معلم قرآن تعلیم‌دهنده حبل‌الله و اتصال‌دهنده جامعه به خداوند است، او کسی است که جامعه را با حبل‌الله المتین و چنگ زدن به قدرت لایزال الهی آشنا می‌کند و این یک برکت و عظمت برای حاملان قرآن کریم است.

مدیرکل تبلیغات اسلامی استان گفت: از جامعه قرآنی استان انتظار می‌رود که طبق رسم پنج‌شنبه‌های قرآنی ساعت و دقایقی از عمرمان را نذر قرآن کنیم و مؤسسات و خانه‌های قرآن و اهالی قرآن و آحاد جامعه بخشی از وقت خود را با انجام کارهای قرآنی نذر قرآن کنند تا مشمول شکایت پیامبر(ص) در روز قیامت نباشیم.

یادآور می‌شود، در این آیین ضمن تجلیل از ۲۲ حافظ، قاری، مؤسسه و خانه قرآن، پیشکسوت، محقق و نویسنده برتر قرآنی شهرستان لردگان، محفل انس با قرآن کریم با تلاوت قاریان برجسته لردگانی برگزار شد.