وی افزود: مهمترین مأموریت‌های مدیریت بحران، خط مشی‌گذاری اجرای برنامه‌های آموزشی و توسعه‌ای مدیران و کارکنان در نظام اداری؛ آموزش و تربیت مدیران، کارشناسان و کارکنان دولت و مدیریت شبکه‌های علمی در جهت تولید و انتقال دانش در حوزه نظام اداری و اداره امورعمومی است.
کاوه‌ای تصریح کرد: پیچیدگی فزاینده جوامع مختلف و گسترش ارتباط و وابستگی چند جانبه، زمینه مساعدی برای رشد کمی و کیفی فرصت‌ها و تهدیدات محیط فراهم شده است و چنانچه از یک سو رشد و توسعه تکنولوژی انسان را در جدال با حوادث طبیعی قدرتمند ساخته، و از سویی دیگر پیچیدگی و ارتباط تنگاتنگ صنایع سبب بروز معضلات همه جانبه در رخدادهای بحرانی در سازمان‌ها شده است.
این استاد دانشگاه یادآور شد: وقوع حوادث غیر قابل پیش‌بینی و بروز خطرات و سوانح و بحران‌های اقتصادی،اجتماعی، سیاسی، نظامی واقعیتی است که بشر در طول تاریخ با آن آشنا بوده است و هرچه قدر بر کسب موفقیت‌های تکنولوژیکی و اجتماعی افزوده شده است، میزان بروز این خطرات غیره منتظره نه تنها کاهش نیافته بلکه در بسیاری از موارد افزایش یافته است.
کاوه‌ای گفت: باید توجه داشت که کشورهای درحال توسعه و رو به رشد نیز به واسطه اینکه در مرحله‌ی فراگرد و یا انتخاب قرار دارند باید در برنامه ریزی‌های میان مدت و بلند مدت خود نه تنها در فکر جلوگیری بلکه در صدد ارزیابی ضررهای جبران‌ناپذیر حوادث پیش‌بینی نشده باشند.
